door: Erik Borgman op: debezieling.nl
Soms moet een leraar leerling zijn en een hoogleraar dus ‘diep’leerling. Bijvoorbeeld als het eigen lijf getroffen wordt door intense pijn. Je leert dan en moet “aangezegd krijgen”, zegt Erik Borgman, “dat God dit niet gewild kan hebben.” Op zo’n moment kun je leren wat je reactie dient te zijn op lijden van anderen: meedragen, meehopen, ook als het niet overgaat. Degenen die Jezus in hun eigen leven willen navolgen, zijn geroepen steeds opnieuw te laten zien – ook aan henzelf – dat er altijd perspectief is, want dat spreekt niet vanzelf.
Door Erik Borgman
Ik heb last van mijn rug. Dat is geen klacht, al is het verre van aangenaam. Het is allereerst een uiting van dankbaarheid-met-terugwerkende-kracht. Want als je iets hebt, realiseer je je dat je meestal niets hebt. Dat je nooit ziek bent, vrijwel nooit klachten hebt en doorgaans kunt doen wat je wilt of wat je meent te moeten doen en je zo dus nuttig en dienstbaar kunt voelen. De moeite die je hebt om je tijdelijke beperkingen te accepteren is de maat van het geluk dat je gedurende de rest van de tijd ten deel valt.