Een jaar geleden zaten we nog in kerkasiel in de Bethelkapel in Den Haag en konden we niet naar buiten. Niet met Kerst en ook niet op Nieuwjaarsdag. Het werd ons keer op keer onmogelijk gemaakt verder te bouwen aan een toekomst.
Toen we nog in het asielzoekerscentrum woonden, werd alles wat met studie, werk en vrijwilligerswerk te maken had, ontmoedigd en onmogelijk gemaakt. Kerst vieren was bijzonder in de Bethel, maar door de vrijheidsbeperking voelde het niet helemaal als Kerst. Nu, een jaar later, is alles anders! Daar staan we bij stil en we zingen uit volle borst: God, hoe groot zijt Gij!
Net voor Kerst mocht ik gastspreekster zijn in de kerk in Oosterbeek. Ik sprak over de wonderen van God en mijn eigen geloofservaringen. Ik had het over een lange, moeizame weg tot er een kerstwonder kwam. Tot op vandaag krijg ik steeds de vraag hoe we het zo lang volgehouden hebben. Dan denk ik meteen aan de machtige God voor wie niks onmogelijk was en is. Het is de God die ons door die diepe dalen heen gedragen heeft. Je bewust zijn van Gods almacht en aanwezigheid tilt je boven je omstandigheden. Dingen loslaten en vertrouwen is moeilijk, maar niet meer als je je bewust bent van het feit dat God het beste met je voor heeft. Vaak weet je niet waarvoor je alle moeilijkheden meemaakt en ben je boos, maar achteraf begrijp je wel waarvoor het was. Als ik nu terugkijk en zie wat er binnen een jaar is veranderd voor zo veel mensen, begrijp ik waarom alles op deze manier ging.
Er kwam een kerstwonder, een toekomst voor honderden kinderen. Er zijn zo veel dingen die nu mogelijk zijn, terwijl we daar toen geen recht op hadden. Een studenten-OV, een eigen huis, studiefinanciering, taallessen, bijbaantjes kunnen nu wel. Want wat voor mensen onmogelijk is, is voor God mogelijk. Wat voor ons onbereikbaar is, is voor God bereikbaar. Hoe wreed mensen ook zijn, God is genade. Hoe ontmoedigend die daden ook waren, God troost. Hoeveel dreiging er ook is, God beschermt. Hoe de machthebbers ook reageren, het laatste woord is aan God. En die God wenst ons het beste!
Ik voel mij veilig, veilig dat mijn leven toevertrouwd is aan Hem die mij het beste wenst. Veilig dat Hij het goede geeft en het kwade gebruikt ten goede… en uiteindelijk komt er een ommekeer. Het is een God die de macht heeft boven alle mensen. De God die met Kerst naar de wereld kwam om ons te redden. Het is díe God en Zijn naam is liefde. Deze God verdient alle dankbaarheid en lof nu, in 2020 en tot in eeuwigheid.
Hayarpi Tamrazyan (foto) studeert econometrie in Tilburg. Ze werd geboren in Armenië en kwam in 2010 in Nederland met haar ouders, broertje en zusje. Begin 2019 kregen zij en haar gezinsleden een verblijfsvergunning.
bron: Nieuwsbrief Het Goede Leven