Het is een mooie traditie dat de paus kinderen doopt op het feest van de Doop van de Heer, afgelopen zondag. Dit keer werden 32 pasgeborenen door Franciscus in de Sixtijnse Kapel in het Vaticaan opgenomen in de kerk.
doot Stefan von Kempis – Vaticaanstad
Een kind huilt tussen de fresco’s van Michelangelo: het is de enige keer in het jaar dat de paus in de Sixtijnse kapel voorgaat in een viering en het is elke keer plechtig en duurt behoorlijk lang. De dopelingen werden eerst getekend met het kruisteken, daarna werden de heiligen aangeroepen en de kleintjes gezalfd met de chrisma-olie. Paus Franciscus goot doopwater over iedere baby, sprak telkens de naam uit en doopte hen in de naam van de Drie-ene God.
De paus hield de preek, net als zijn voorganger Benedictus XVI improviserend, zonder geschreven tekst.
Een pleidooi voor kinderdoop en … voor borstvoeding
“Jezus zegt tegen Johannes: ‘Laat het nu maar gebeuren, want het is goed dat we op deze manier Gods gerechtigheid vervullen’(Mt 3:15) Een kind dopen is een daad van gerechtigheid voor het kind. Waarom? Omdat we hem met de doop een schat geven. We geven hem een belofte in de doop: de Heilige Geest. Het kind komt uit de doop met de innerlijke kracht van de Geest: de Geest die het zal verdedigen, die het zal helpen, zijn hele leven lang. Daarom is het zo belangrijk om jonge kinderen te dopen – zodat ze kunnen opgroeien met de kracht van de Heilige Geest. ‘
Dit was een pleidooi voor kinderdoop, zoals gebruikelijk is in het christendom sinds ongeveer de 5e eeuw; Voor die tijd was de doop van volwassenen gebruikelijk. De doop is het eerste en fundamentele van de zeven sacramenten; het was een opdracht die Jezus gaf aan zijn leerlingen.
‘Vandaag draag je je kinderen vervuld met de Heilige Geest. Zorg ervoor dat ze opgroeien met het licht en de kracht van de Heilige Geest – door catechese, door hulp, door onderwijs, door het voorbeeld dat je thuis geeft. Dat is wat ik je vandaag wil vertellen. “
Maar Franciscus zou zichzelf verloochenen als hij geen praktisch advies zou toevoegen: wees niet bang als de kinderen beginnen te huilen, omdat ze niet gewend zijn om naar de Sixtijnse Kapel te komen, in een enigszins warme omgeving te zijn, gekleed voor het mooie feest van vandaag, ze kunnen zich een beetje ongemakkelijk voelen. “Het concert is nog niet begonnen, waarschuwt de paus, verwijzend naar het huilen van de kleintjes – er zal er één beginnen, dan volgen de anderen:
Wees niet bang, laat de kinderen huilen en huilen. Maar eerder, als je baby huilt en klaagt, is het misschien omdat het te heet is: neem iets weg; of omdat hij honger heeft: geef hem borstvoeding, hier, ja, altijd in vrede. Eén ding heb ik vorig jaar ook gezegd: ze vormen samen een koor als het ware. Het is voldoende als je er één een “a” aangeeft en ze beginnen allemaal en het wordt een concert. Wees niet bang. Het is een mooie preek wanneer een kind in de kerk huilt, het is een mooie preek.
Emotie en vreugde worden vooral ervaren wanneer de ouders het doopvont naderen en wanneer broertjes en zusjes op het podium klauteren. De paus spreekt de naam van de kleine dopeling uit, één voor één, op een dag die zo belangrijk is voor hun leven. Paus Franciscus drong er meerdere keren op aan om ons de dag van onze doop te herinneren en deze in onze hart vast te houden omdat we toen werden geboren tot het geloofsleven.
bron: Vatican Media
foto:© Vatican Media