Macht is een lelijk ding

Westmalle, ik kende het eigenlijk alleen van naam. En van het bier natuurlijk. Dus toen ik een korte retraite bij de Trappisten kreeg aange-boden was mijn nieuwsgierigheid snel gewekt. Dat je er voor je rust, verdieping, gebed en stil-te kwam was me al duidelijk. Dat ze de zaken serieus nemen nu ook. Stilte is daar ook echt stilte. Zelfs tijdens het eten. Voor iemand die zijn werk gemaakt heeft van praten is dat even wennen. Spreken kan eigenlijk alleen tijdens de afwas. Ik raakte in gesprek met een andere gast. Hij was straatveger van beroep ergens in Vlaanderen. Belezen was hij niet, zei hij. Maar hij dacht na over wat hij zag en meemaakte. Hoe we op het onderwerp kwamen weet ik niet. Maar we kwamen te spreken over mensen die door hun taak of rol plotseling macht en invloed hadden gekregen. ‘Spreken met gezag, dat kunnen weinigen. Daarom gebruiken veel mensen hun rol om macht uit te oefenen’.

‘Macht doet iets met mensen; het verandert ze. Het duurt niet lang of ze komen niet veel verder dan ‘omdat ik het zeg’. Sommigen leggen het wel goed uit. Maar uiteindelijk dulden maar weinigen echte tegenspraak. Macht verandert ook mensen in de buurt van de macht. Ze klagen wel. Maar achter de hand, als je begrijpt wat ik bedoel. Ze lopen als het even kan, de kantjes er van af of doen alsof ze iets niet goed hebben begrepen’.

Die zogenaamde macht maakt iedereen chagrijnig. De ‘machtige’ omdat uiteindelijk niemand echt doet wat hij of zij zegt. De rest, omdat de dwang steeds groter wordt. En uiteindelijk iedereen, omdat niemand het idee heeft dat er echt naar hem of haar geluisterd wordt. Raar is dat hè?

Ken je het verhaal van de Joodse letter Jota? Ik weet ook niet of het verhaal dat ik je nu ga vertellen klopt. En ook niet of het precies zo ging. Maar het is wel een waar verhaal. De Jota is een belangrijke letter. Het schijnt dat het woord Jood er ook vandaan komt. Die letter wordt ook met Jezus geassocieerd. Hoe het precies zit weet ik niet meer. Maar als je een symbool maakt van twee Jota’s boven elkaar, dan zit Jezus daar niet in. Zet je er twee naast elkaar, dan juist wel. Liefde en waarheid groeien niet als je van boven naar beneden denkt. Maar alleen in gelijkwaardige aandacht. Los van die Jota’s, daar zouden de zogenaamde machtigen eens aan moeten denken. Zowel in de politiek, als in de kerk, het werk of het gezin.” Veel heb ik niet teruggezegd. De afwas was alweer klaar. Ware woorden van een straatveger. Om eens rustig op te kauwen.

René Peters

René Peters ( 44) uit Oss is tweede kamerlid voor het CDA. Zijn portefeuille: sociale zaken arbeidsmarkt en jeugdreclassering Hij schreef deze column in het januarinummer van De Roerom.

beeld: © praktijkvandemacht.nl

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *