Paus Franciscus is vanochtend voorgegaan in de hoogmis van Pinksteren. Dat deed hij evenals bij de plechtigheden van het Heilig Triduüm en Pasen bij het Altaar van de Cathedra, achterin de Sint-Pietersbasiliek, die op enkele tientallen deelnemers aan de mis na, geheel leeg was. In zijn homilie benadrukte de pontifex dat de Heilige Geest eenheid schept, maar tegelijk de verschillen tussen mensen in stand houdt. Franciscus spoorde de gelovigen aan niet te bezwijken voor de “kwaadaardige verleiding” om “onze eigen ideeën met het zwaard” te verdedigen, maar de kerk van Christus “te bekijken zoals de Geest dat doet”.
De paus onderscheidde een wereldse blik op de Kerk van een spirituele visie op het Volk Gods. “Waar de wereld naar ons kijkt in termen van rechts en links, met deze of gene ideologie, ziet de Geest dat wij van de Vader en van Jezus zijn. De wereld ziet conservatieven en progressieven; de Geest ziet kinderen van God. De wereldse blik ziet structuren die efficiënter moeten worden gemaakt; de spirituele blik ziet broeders en zusters die om genade smeken. De Geest houdt van ons en kent ieders plaats in alles: voor Hem zijn we geen confetti die door de wind wordt gedragen, maar onvervangbare stukjes van zijn mozaïek”, preekte Franciscus.
Dat de Kerk anders te werk gaat dan wereldse instituten, blijkt volgens de paus uit het gedrag van de apostelen nadat de Heilige Geest over hen is uitgestort. “Om het Woord van de Heer te verkondigen bereiden de apostelen geen strategie voor; ze hebben geen pastoraal plan.” Franciscus wijst erop dat de apostelen onvoorbereid eropuit gaan en daarbij zichzelf op het spel zetten. Jezus’ leerlingen laten zich leiden door de Geest die aan hen is geschonken.
Hoe we God begrijpen hangt volgens de paus af van onze manier van gelovig zijn. “Als we een God in gedachten hebben die neemt en zichzelf opdringt, dan willen ook wij nemen en ons opdringen: ruimte innemen, relevantie opeisen, macht zoeken.” Die houding verandert als gelovigen beseffen dat God zich niet opdringt maar zijn Geest schenkt, als een gratis en onverdiend geschenk, aldus Franciscus.
De paus wees ook nog op de drie vijanden die de gelovige aantreft in zijn geestelijk leven: narcisme, victimisme en pessimisme. Het eerste is de verafgoding van het zelf; het tweede is jezelf altijd een slachtoffer weten waardoor je je steeds onbegrepen voelt; het derde is het zwartkijken en het cultiveren van de wanhoop.
Tijdens de hoogmis werd ook de communie onder één gedaante uitgereikt. Dat werd verricht door diakens, die wel een mondkapje droegen maar geen handschoenen.
bron:kro-ncrv
beeld: © nieuwsblad.be