Inhaalherdenking

door: Marinus van den Berg 

Kinderen met achterstand krijgen ‘inhaalonderwijs’. Zou het niet goed zijn om ook ‘inhaalherdenkingen’ te organiseren, suggereert Marinus van den Berg. Een bijeenkomst, op bijvoorbeeld 1 of 2 november, voor al diegenen die iemand verloren zonder dat zij bij de uitvaartplechtigheid aanwezig konden zijn.

Nu de regels weer soepeler worden en het leven weer op gang komt. Nu er met nog wat tijd een vaccin gevonden wordt. Nu de overlevers weer op krachten komen of gehavend verder leven. Nu de reguliere zorg weer aandacht krijgt. Nu…. is het nog niet voorbij, niet achter de rug. Er is een voor en na in de tijd. Een snee. Dat besef zal groter en indringender worden en heeft niet alleen aandacht, maar ook rituelen nodig.

Persoonlijk verhaal

Ik neem u allereerst mee in een persoonlijk verhaal. In het jaar 1974-1975 kreeg ik de bijzondere kans om een jaar te studeren aan de theologische hogeschool van Yale, the Yale Divinity School, in de Verenigde Staten. Het werd om vele redenen een jaar dat sterk mijn leven heeft beïnvloed.

In dat jaar stierf er een oudoom die bij ons inwoonde in mijn jeugd of moet ik zeggen dat wij bij hem woonden. Hij was een bescheiden man, ongehuwd met een groot sociaal hart. Door hem leerde ik een bredere wereld kennen dan die van Boerhaar/Wijhe. Mijn oom stierf thuis, maar ik was ver weg. Mobiele telefoons waren er niet en bellen was duur. Dankzij de generositeit van Henri Nouwen kon ik met mijn ouders bellen. Maar dat was kort vanwege de kosten. Nu ondenkbaar bijna.

lees verder op www.debezieling

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *