ILLUSTRATIE MEULENDIJKS NANNE
een derde weg – Simpel geschetst kende het Nederlandse christendom lange tijd twee tegenpolen: orthodox en vrijzinnig. Maar is die tegenstelling nog wel houdbaar? Er zijn steeds meer aanwijzingen dat zich een nieuwe stroming aandient, die zich niets meer van die oude tegenstelling aantrekt.
door WOLTER HUTTINGA in Trouw van 7 juli 2020
Een kleine twee maanden geleden verscheen het boek ‘Oer’, dat in Trouw lovend werd besproken. Het vertelt het verhaal van de kosmos vanaf de oerknal. De drie auteurs van het boek zijn van orthodox-christelijke huize en schuiven het verhaal van de evolutie en het verhaal van de Bijbel ineen. Een opmerkelijke keuze. Orthodoxe christenen waren toch altijd tegen evolutie? De populariteit van het boek is ook opmerkelijk: het beleefde reeds een achtste druk en belandde op de bestsellerlijsten. Dat past in een ontwikkeling die al langer gaande is. Met name jongere christenen met een orthodox-protestantse of evangelische achtergrond zijn niet meer herkenbaar aan klassieke kenmerkende standpunten, zoals een strikt letterlijk-historische opvatting van de Bijbel, of morele stellingname tegen homoseksualiteit of tegen de toelating van vrouwen in kerkelijke functies.
De logische gedachte zou zijn dat deze christenen ‘vrijzinnig’ geworden zijn, of zich wellicht bevinden op wat van oudsher een ‘hellend vlak’ richting ongeloof genoemd wordt. Maar het tegendeel lijkt waar. Er zijn verschillende platformen of bewegingen te noemen waar deze jongere christenen elkaar opzoeken, online of in real life.