Ooggetuige van een stille ramp

Anne-Mei The logeerde tijdens de coronacrisis twee maanden in het verpleeghuis

Anne-Mei The is cultureel antropoloog en bijzonder hoogleraar dementie en langdurige zorg aan de Universiteit van Amsterdam. Zij onderzoekt het dagelijks leven van mensen met dementie en hoe zij en hun naasten daarmee omgaan en schreef daar meerdere boeken over. 

Wat gebeurt er achter de dichte deuren van verpleeghuizen, wilde bijzonder hoogleraar dementie Anne-Mei The weten. Zij meldde zich in april bij een verpleeghuis in Amsterdam. Twee maanden verbleef ze daar tussen verdriet, woede en radeloosheid.

Medio april wordt ‘de stille ramp in ver­pleeghuizen’ zichtbaar en het contrast tussen cure en care weer eens pijnlijk bevestigd. De kranten staan er deze dagen vol van. De aandacht en beschermende middelen gingen eerst naar de ziekenhuizen, terwijl het noodlot vooral de langdurige zorg trof.

Naarmate de tijd verstrijkt neemt het sociaal isolement en de behoefte aan vrijheid en bezoek toe. Verhalen over eenzaamheidsdoden doen de ronde. Bewoners en familie accepteren minder. Bewoners dreigen van het balkon te springen. ….

Het noodlot is niet een falend veiligheidsregime, maar het virus. De opgave waar we voor staan is niet louter verzet tegen het noodlot, maar vooral hoe we daarmee omgaan.

Lees het volledige artikel in Trouw

beeld: ©Beeld Maartje Geels

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *