Heel soms een Vlaamse gaai…

Het is precies 244 kilometer van Veenendaal naar Antwerpen, over het Gilbert van Schoonbekepad; een wandelroute. Gilbert is overigens in Antwerpen vele malen bekender dan in Veenendaal. Hij overleed in 1556 in zijn huis ‘De Keyser’ aan de Antwerpse Minderbroedersrui na een betrekkelijk kort, maar zeer energiek leven. Hij is de stedebouwkundige die een deel van het Antwerpse stratenplan en aanpalende bebouwing ontwierp en de stad veiliger maakte door de aanleg van stadswallen. Maar om alle benodigde bakstenen letterlijk te kunnen bakken was veel brandstof nodig: turf. En dàt liet hij – met schepen vol – aanvoeren vanuit Veenendaal en omgeving.

Vorig jaar werd ter gelegenheid van zijn vijfhonderdste geboortedag in beide steden het Gilbert van Schoonbekejaar gevierd, nou ja…, bescheiden herdacht. De Lionsclub  Veenendaal heeft toen in het plantsoen voor ons appartementencomplex een soort wegwijzer neergezet. Een meer dan twee meter hoog (barlelijk) metalen staketsel met een uithangboord dat naar het zuiden wijst, met de vermelding dat je 244 kilometer moet lopen voor je op de Antwerpse Scheldekaaien bent.

Het plantsoen is  een landingsplek voor vogels: eksters, kraaien, merels, duiven, meeuwen. Het gebruikelijke verenvolkje. Maar heel soms zie ik ook een Vlaamse gaai en denk dan onwillekeurig: die is een heel eind vliegen van huis…, want ook hemelsbreed is het nog altijd 120 kilometer.

De schrijver A.L. Snijders vertelt in een van zijn ‘Zeer korte verhalen’ over een oudere man die hem het verschil tussen Vlamingen en Hollanders uitlegt. Die man noemt zichzelf – ten onrechte – een halfbloed, omdat zijn moeder Vlaamse en zijn vader een Hollander is. Als zijn Vlaamse oma vroeg of hij een koekje wilde, zei hij altijd nee. Zo had hij dat geleerd, altijd nee zeggen bij zo’n vraag. Oma zou haar vraag herhalen en dan zou hij ja zeggen en het koekje krijgen. Als hij hetzelfde zou doen bij zijn Nederlandse oma, zou hij geen koekje krijgen, ‘want Nederlanders vragen het maar  één keer, nee is nee. De Vlaamse cultuur is verfijnder dan de Nederlandse en de kinderen worden er beter opgevoed’, vertelde de man.  

Bij kinderen hoort het woord kinds. En ook weer niet. De Dikke van Dale is daarin duidelijk: kinds is iemand wiens geest door hoge ouderdom zwak is geworden; seniel, dement. In vroeger tijden werden kindse mensen veelal in hun kamer opgesloten of bij goed weer de godganse dag in de tuin gezet. Even onhandelbaar als een kind…

De Franse schrijver en dichter François Villon schreef in 1431 in Parijs al een gedicht over de teloorgang van de menselijke geest:

Zong hij als knaap het hoogste lied
hij raaskalt in zijn ouderdom.
Om oude apen lacht men niet,
men ergert zich aan hun gegrom.
Houdt hij zich dus uit voorzorg stom,
dan scheldt men hem uit voor ouwe gek.
Vult hij de lucht met zijn gebrom,
dan zegt men: hou je kindse bek!

‘Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen’, heeft de stand-up-komediant George Carlin eens gezegd. Het is een onbedoeld zeer toepasselijke uitspraak in deze tijden van aanhoudende corona waarin mensen steeds dichter bij elkaar gaan kruipen. ‘De mensen zijn corona-moe’, is de veelgehoorde verklaring voor dat nonchalante kuddegedrag. Het mag dan een verklaring zijn, het is géén excuus. Had Albert Einstein toch gelijk toen hij al wat langer geleden eens zei dat twee dingen oneindig zijn: ‘Het universum en de menselijke domheid, maar van het universum weet ik het niet zeker…’.

Laten we er een vrolijke zondag van maken en de dingen accepteren zoals ze zijn. Net als de dichter Hans Andreus:

Ik wou vandaag ik was
een sprietje mooi groen gras,
maar da’s natuurlijk onzin.
Ik had er ook maar weinig aan,
Ik zou alleen maar ergens staan
op ’n weiland of tussen stenen
en geen mens zou naar me omzien
als ‘ie daar toevallig voorbij zou gaan
op hele lange benen
En dan wou ik als sprietje gras
weer dat ik een mens was,
dus wat ik nu al ben
En zo kwam alles min of meer
op hetzelfde neer.

beeld: © vogelvisie.nl

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *