‘Mag ik?, dankjewel, sorry…

Op Tweede Kerstdag kreeg ik de nieuwe Scheurkalender cadeau. Meer dan 300 tegeltjeswijsheden voor het komende jaar. Nieuwsgierig als ik nu eenmaal ben, heb ik meteen de spreuk op mijn verjaardag opgezocht, in de zomer; hopend dat ik die mag vieren. En wat las ik?: ‘Begin de dag nooit met de scherven van gisteren’.

Een dag later, afgelopen zondag, hield paus Franciscus zijn wekelijkse Angelus-toespraakje, op het feest van de Heilige Familie, en vertelde dat in ‘n gezin drie woorden heel belangrijk zijn: permesso, grazie, scusa, oftewel mag ik?, dankjewel en sorry. En hij verduidelijkte dat:

‘Voordat je iets doet vraag je gezinsleden om toestemming. Vergeet nooit elkaar te bedanken; dankbaarheid is het bloed van de nobele ziel. Het moeilijkste is om sorry te zeggen. We zijn menselijk, we zijn zwak en we hebben allemaal ervaring met ruzie in het gezin. Ik zal je één ding zeggen: als we in het gezin ruzie maken laten we dan die dag niet eindigen zonder vrede te sluiten. En weet je waarom? Omdat de koude oorlog de volgende dag zo gevaarlijk is’.  

Vrede op aarde begint bij vrede met elkaar, met je gezin, je familie. Daarom staat het gezin het komende jaar in de Vaticaanse schijnwerpers. Paus Franciscus heeft 2021 uitgeroepen tot Jaar van het Gezin. De startdatum is 19 maart 2021 en dat is geen toevallige datum. Het is de jaarlijkse feestdag van Sint Jozef en het is op die dag precies vijf jaar geleden dat de paus zijn exhortatie – een pauselijk schrijven dat leerstellig, maar niet wetgevend is – ‘Amoris laetitia’ (‘In de vreugde van de liefde’)’ publiceerde.

In dat schrijven stonden huwelijk, gezin en evangelisatie centraal. Het was de persoonlijke samenvatting van de paus van twee bisschoppensynodes die in 2014 en 2015 werden gehouden met als thema’ Gezin en Evangelisatie’. Zoals in veel synodes botsten ook toen uiteenlopende meningen op elkaar: progressief en behoudend. De paus nam een standpunt in dat niemand helemaal tevreden stelde maar iedereen uitnodigde om na te denken. Hij gaf geen groen licht aan alle gescheiden en hertrouwde rooms-katholieken om alle sacramenten – met name de communie – te mogen ontvangen, maar hij zette ze niet aan de deur.

‘Laten we als kerk toch niet de pretentie hebben om ieders geweten te vervangen, laten we ons beter inspannen om het geweten te vormen’. Volgens de paus kan en moet de kerk mensen helpen en begeleiden die niet tot het prototype van een gezin behoren: ‘Iedereen moet kunnen delen in de vreugde van het Evangelie, niemand mag zich buiten gesloten of veroordeeld voelen’. Hij deed en doet een beroep op het geweten van iedere priester – van kardinaal tot dorpspastoor – om in uitzonderingsgevallen naar eigen geweten te durven handelen.  

Pausen hebben de eeuwen door met meer of minder nadruk de aandacht gevestigd op het gezin, als hoeksteen van de samenleving (zoals het CDA als slogan gebruikte) maar vooral als basis van de christelijke kerk(en), zoals in Psalm 118:22. ‘De steen die de bouwers afkeurden is de hoeksteen geworden’. De Heilige Familie is ook in deze tijd nog richtinggevend voor een harmonieus gezinsleven. ‘Want van hen leren we bidden, genegenheid, vergeving,  tederheid en trouw aan de wil van God’.  

franswijnands@kpnmail.nl

Deze column wordt tegelijkertijd gepubliceerd door Het Friesch Dagblad

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *