De ochtend na wat ‘de bestorming van het Capitool’ in Washington is gaan heten, bad Erik Borgman tijdens het ochtendgebed spontaan voor de Verenigde Staten “en voor onszelf in de spiegel van de gebeurtenissen daar”. Wat hij de avond ervoor zich had zien voltrekken, bracht volgens hem iets aan het licht dat ook in de Nederlandse samenleving zit. Maar wat? En welke reactie vraagt het?
Door Erik Borgman
Pandemie van de onverschilligheid
Wat bij de bestorming van het Capitool aan het licht komt, is tot op zekere hoogte een wereldwijd fenomeen. Paus Franciscus heeft het de pandemie van de onverschilligheid genoemd. Daar is volgens hem, zo herhaalde hij rond kerst en de jaarwisseling enkele keren, net zozeer een medicijn tegen nodig als tegen het coronavirus.
Nu lijkt het niet erg logisch om die ziedende menigte van woensdagmiddag – voor ons Europeanen: woensdagavond –in Washington te zien als onverschillig. Aangemoedigd door hun president waren zij er juist van overtuigd dat hun land, waarvan ze al het gevoel hebben dat het steeds minder hun land was, opnieuw van ze gestolen werd als de uitslag van de verkiezingen van afgelopen november zou worden bekrachtigd. Dat konden ze dus niet laten gebeuren: hoezo onverschilligheid?
Nou, ten eerste natuurlijk onverschillig voor de feiten…..
Lees de volledige column op www.debezieling
beeld: © reisfotoboek.nl
