Het debat over actieve euthanasie wordt de afgelopen jaren steeds vaker gevoerd. Ook in kerkelijke kring begint het gesprek hierover op gang te komen. Steeds minder religieuze stromingen zijn fel tegen actieve euthanasie. Maar waar kwam de afkeer tegen euthanasie in eerste instantie vandaan?
Er wordt in onze samenleving steeds vaker open gesproken over actieve euthanasie. Niet alleen bij uitzichtloos en ondraaglijk lijden, maar ook wanneer ouderen een ‘voltooid leven’ hebben of wanneer mensen psychisch lijden.
Euthanasie is de afgelopen jaren ook steeds hoger op de politieke agenda komen te staan. Zo diende D66-kamerlid Pia Dijkstra in 2020 een initiatiefwetsvoorstel in dat euthanasie mogelijk moet maken voor ouderen vanaf 75 jaar die niet ernstig ziek zijn.
Dit wetsvoorstel stuitte vooral het CDA, de ChristenUnie en de SGP tegen de borst. Deze partijen zijn tegen actieve euthanasie en vinden dat er juist alles gedaan moet worden om ouderen met een doodswens te helpen hun situatie te verbeteren. Bijvoorbeeld door ouderenzorg van hoge kwaliteit en het tegengaan van eenzaamheid.
Het moge duidelijk zijn dat euthanasie een lastige ethische kwestie is. Euthanasie kent vele voorstanders, maar zeker ook veel tegenstanders. Sommige religieuze stromingen en hun aanhangers zijn tegen het beëindigen van het leven. Religie en euthanasie hebben altijd al een lastige verhouding gehad. Maar waar komt dat eigenlijk vandaan?
Een van de voornaamste redenen waarom het christendom tegen euthanasie is, is omdat het christendom het menselijk leven ziet als een heilig geschenk van God dat altijd beschermd moet worden.
Een ander veelgehoord argument is het gebod ‘Gij zult niet doden’. Het christendom stelt dat niemand de macht mag bezitten een ander van het leven te ontnemen. Want het leven ligt altijd in de handen van God, niet in die van de mens zelf. Euthanasie kan gezien worden als het opzettelijk doden van jezelf of een ander, waarmee je dus één van de Tien Geboden overtreedt.
Wanneer iemand uitzichtloos en ondraaglijk lijdt, bijvoorbeeld wanneer iemand terminaal ziek is, vinden veel mensen euthanasie gegrond. Strenge christenen zijn het hier niet mee eens. Ook uitzichtloos en ondraaglijk lijden mag geen reden zijn voor euthanasie omdat Jezus ook niet is weggelopen voor Zijn lijden, stellen zij.
Het leven is een heilig geschenk
Dat betekent niet dat levensbeëindiging nooit wordt geaccepteerd door het christendom. Bepaalde stromingen rechtvaardigen passieve euthanasie in sommige gevallen wel. Bij passieve euthanasie wordt afgezien van verdere levensverlengende behandelingen, of wordt iemand in palliatieve sedatie gebracht. Dat is feitelijk gezien geen euthanasie, maar wordt abstinentiebeleid genoemd.
Hoewel euthanasie in kerkelijke kring nog steeds niet volledig wordt geaccepteerd, blijkt uit onderzoek van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) dat steeds minder gelovigen fel tegen levensbeëindiging zijn.
Ook het echtpaar Ed en Wil van der Burg (87) willen dit onderwerp graag meer bespreekbaar maken. Zij willen nog lang niet dood, maar zijn wel bang voor aftakeling. En als die aftakeling begint, willen ze graag zelf kunnen beslissen over hun dood. Binnen hun kerk stuiten ze op onbegrip over hun opvatting. Om het taboe rondom euthanasie te doorbreken, schreven ze een brief aan Jacobine Geel. In de volgende uitzending van Jacobine op 2 gaan ze met elkaar in gesprek.
Meer weten over euthanasie en het geloof?
In Jacobine op 2 probeert Jacobine Geel samen met haar gasten antwoord te krijgen op de vraag of het geloof en euthanasie wel samen gaan.
bron: kro-ncrv.nl/katholiek