Saeed Al-Gariri, een van de medewerkers aan Majalla |
Door ERICA OP ‘T HOOG
Majalla – Arabisch voor tijdschrift – is een online vluchtelingenkrant dat het verhaal vertelt van vluchtelingen. Majalla is ontstaan uit een idee van een aantal vrijwilligers die in 2015 in de noodopvang aan de Amsterdamse Havenstraat actief waren voor vluchtelingen waarvoor nog geen plaats was in een AZC.
In dat jaar waren mede-oprichters Jeroen Zonneveld en Joram Binsbergen vrijwilliger in de noodopvang. Niet lang daarna werden hier ook Celine van der Burg en de uit Syrië afkomstige Mohammad Kafina betrokken bij dit idee. Hoofdredacteur Celine van der Burg vertelt: “We merkten dat er in de maatschappij en in de media vooral over vluchtelingen werd gesproken, maar nauwelijks met hen. Daar is het eerste idee ontstaan voor een online vluchtelingenkrant. Dit heeft uiteindelijk geleid tot de oprichting van Majalla in 2017.” Celine werkt zelf als redacteur voor o.a. SBS6 en AT5. De redactie van het online magazine bestaat op dit moment uit zo’n dertig mensen, autochtone Nederlanders en mensen met een vluchtelingenachtergrond, allemaal met ervaring in de journalistiek. En allemaal vrijwilligers.
Op dit moment zijn er twaalf journalisten betrokken, die nog niet heel lang in Nederland zijn. Zij hebben wel veel ervaring in de journalistiek, maar weten nog niet goed ze deze ervaring kunnen toepassen in de Nederlandse context. Celine: “In het begin schreven ze vooral veel over hun eigen ervaringen als vluchteling en over hun komst naar Nederland. Je ziet dat er wel veel stappen gezet zijn tussen 2017 en nu. De blik is breder. Maar vaak wel met een ander soms verrassend perspectief. Zoals een van de redacteuren die een column schreef naar aanleiding van het filmpje en de app die Arjen Lubach in zijn programma Zondag met Lubach introduceerde: de Kamergotchi.
Voor hem was het heel bijzonder dat je hier een app kon hebben waarin je een Kamerlid moest verzorgen, maar dus ook dood kon laten gaan als je dat niet deed. Hij vroeg zich af wanneer zoiets in de Arabische wereld mogelijk zou worden.”
De vluchteling-redacteuren hebben hun algemene inburgering afgerond en zijn daarvoor geslaagd. Ze willen heel graag als journalist hier aan de slag maar missen de ervaring in de Nederlandse journalistiek. Majalla biedt daarvoor een opstapje met een trainingsprogramma. In de laatste jaren is gebleken dat een trainingsprogramma in combinatie met het koppelen aan een buddy meer effect heeft dan het gewoon meewerken in de redactie en redactievergaderingen.
De uitdaging is wel dat er op vluchtelingen die in Nederland terechtkomen veel af komt (inburgering, huisvesting, gezondheid, gezinshereniging, financiën), ze soms psycho-sociale problemen hebben en dat het werk voor Majalla niet altijd de prioriteit krijgt. Buddy’s hebben hier een belangrijk taak om dit in de gaten te houden en te horen welke behoeftes de gevluchte journalist heeft. Daarom is het belangrijk dat de twee elkaar goed vertrouwen.
Sinds 2019 worden er trainingen georganiseerd voor deelnemers van Majalla, zoals filmtrainingen, journalistiek schrijven en online vindbaarheid. Tijdens het trainingsproject gaan gevluchte journalisten gefaseerd aan hun producties werken. Celine: “In het begin gaan de deelnemers zich oriënteren met hun buddy’s en nemen ze deel aan trainingen. Daarna wordt er gewerkt aan artikelen of foto’s. In de laatste fase wordt er ook bijgebracht hoe je jezelf als journalist met een vluchtelingenachtergrond online kunt laten zien, bijvoorbeeld met een portfolio op internet en het gebruik van social media.”
Majalla – Arabisch voor tijdschrift – is een online vluchtelingenkrant dat het verhaal vertelt van vluchtelingen.
Met deze verhalen wil Majalla meer empathie creëren tussen Nederlanders en vluchtelingen.
Daarnaast wil Majalla vluchtelingenjournalisten een opstapje bieden om in Nederland hun beroep uit te oefenen. Het trainingsproject van 2020 en 2021 moest wel worden aangepast vanwege de coronacrisis. Voor de redactie was dat even wennen. “Alles moest online, want we konden niets organiseren. Artikelen worden natuurlijk sowieso vanuit huis geschreven en dat bleef doorlopen, maar dat sociale onderdeel waarbij we elkaar ontmoeten miste iedereen heel erg”, vertelt Celine. Om actief te blijven werd de nadruk gelegd op tekst met beeld. Zo werd er onder meer geschreven over de impact van corona op de zorg en in de horeca, maar ook over hoe studenten met een vluchtelingenachtergrond omgaan met de coronacrisis. “We schrijven niet vaak over actuele onderwerpen, maar wat er leeft binnen onze groep zie je terug in de onderwerpen waar over geschreven wordt”, legt Celine uit.
Een ander belangrijk doel van Majalla is de verhalen van gevluchte journalisten te publiceren en daarmee hen aan het woord laten. De stichting hoop daarmee meer begrip te kweken voor vluchtelingen in ons land.
Een van de vluchtelingen die regelmatig schrijft voor het online magazine is Saeed Al-Gariri. Hij is geboren en opgegroeid in Hadhramaut (Zuid-Jemen). In Jemen werkte Al-Gariri als hoogleraar, schrijver en dichter. Hij woont sinds 2014 in Nederland en schrijft over menselijke kwesties, cultuur en literatuur. Schrijven is voor hem een poging om ‘uit de grot van Plato te komen’. Op Majalla schrijft Al-Gariri over zijn ervaringen als vluchteling in Nederland. Reflecties vol humor en poëzie, waarin hij de balans probeert terug te vinden in zijn nieuwe leven. Hij hoopt dit dagboek nog eens in boekvorm te publiceren.
Bron: KNR-bulletin_juli 2021