Priesters van de PiusX broederschap, archief |
De Duitse bisschop Gregor Maria Hanke van Eichstätt pleit voor een sterk zelfvertrouwen onder gelovigen met het oog op het misbruikschandaal. De priester mag niet op een troon gezet worden, het Godsvolk is een priesterlijk volk.
Lees wat de bisschop schrijft (Duits)
“Iedereen is even belangrijk”, schrijft Hanke in een bijdrage over het misbruikrapport van München. In die bijdrage richt de bisschop zich tot de beroepskrachten en vrijwillige medewerkers in zijn bisdom, de parochies en verenigingen.
“De priester vervangt Christus niet in de Kerk”
Hanke benadrukt dat aan het priesterschap, ‘hoe belangrijk het ook is voor de kerk’, een juiste betekenis moet toegekend die niet moet worden overdreven. “De priester vervangt Christus niet in de kerk, maar moet door zijn ambt die Heer dienen, wiens lichaam de kerk is. Het priesterschap wordt dus een kenmerk van de gemeenschap van alle gelovigen. “
Men kan zich de vraag stellen hoe het kon gebeuren “dat priesters misbruik maakten van hun geestelijk gezag en in brute daden zich schuldig maakten aan het schade toebrengen aan het leven van kwetsbare en zwakke mensen”, zegt Hanke. “Waarom reageerden de verantwoordelijken vaak zo mild of keken ze de andere kant op, waarom reageerden gelovigen niet die van deze daden op de hoogte waren of zelfs maar vermoedden? Waarom stonden de getroffenen lange tijd niet centraal in het onderzoek?”
Deze misdaden en hun dekmantel zijn in tegenspraak met het evangelie. De kerk moet “deze verschrikkelijke mislukking onder ogen zien en zich rekenschap geven van het grote lijden en de trauma’s van de slachtoffers.
Een sfeer van transparante samenwerking is nodig. Dat betekent o.a. dat bevoegdheden en taken helder omschreven moeten worden. Er zodanige openheid is vereist dat zelfs klokkenluiders naar voren kunnen treden. Dan alleen kan de spiraal van stilte vermeden worden wanneer ernstige problemen worden gemeld.”
Lees hierbij aansluitend het artikel van Hendro Munsterman op Katholiek Inside: moeten-we-de-priester-nog-wel-priester-noemen_
Een citaat uit dit artikel:
In het Nieuwe Testament worden de leiders van de eerste christelijke gemeenschappen nooit met ‘priesterlijke’ termen omschreven. Organisatorisch gezien is de vroegste kerk eigenlijk een zootje: er zijn geen vaste namen voor de leidinggevende functies en ambten. Opvallend is echter dat de term hiereus, het Griekse woord voor priester, ontbreekt. Heidense en joodse priesters brachten offers aan God en traden op als middelaars tussen God en de mensen. Dat het vroege christendom van deze term afzag om zijn leiders te beschrijven, is beduidend en niet zonder toeval. Christus is de enige, unieke Middelaar. De brief aan de Hebreeën noemt hem dan ook de ‘enige Hogepriester’: dankzij de verzoening in en door Jezus van Nazaret is de relatie tussen God en de mensheid hersteld – eens en voor altijd.
bron: domradio – katholiek inside