door Hendro Munsterman in het Nederlands Dagblad
De door paus Franciscus in oktober 2021 gelanceerde synode beweegt zich van lokaal naar wereldwijd niveau via deze ‘continentale’ tussenstap. ‘Synodaliteit’ is het toverwoord voor deze ‘andere manier van kerk-zijn’, zoals de Luxemburgse kardinaal Jean-Claude Hollerich (foto) het eerder op een persconferentie in Rome noemde.
Daarmee wordt bedoeld dat alle gelovigen samen de kerk uitmaken en allen ook naar vermogen zijn betrokken bij het denken en handelen van de kerk, ook in besluitvormingsprocessen. Een revolutie voor een hiërarchische kerk waar de macht in de loop van de eeuwen zo eenzijdig bij de geestelijkheid werd geconcentreerd. ‘We zoeken naar een katholieke manier om synodaal te zijn. We worden niet de orthodoxe of de protestantse kerk. Maar door synodaliteit komen we hen wel dichterbij’, zei Hollerich.
Volksraadpleging Franciscus laat onmondige katholieken ‘terugkeren uit collectieve ballingschap’
Hij presenteerde samen met de Litouwse aartsbisschop Gintaras Grušas de volgende stap in de drie jaar durende synode die in oktober 2021 door paus Franciscus werd geopend. ‘Een heel interessante fase in de kerkgeschiedenis’, noemde Hollerich het nooit eerder vertoonde kerkelijk proces.
Onder de tweehonderd gedelegeerden in Praag bevinden zich 150 afgevaardigden van de 33 bisschoppenconferenties. Elke bisschoppenconferentie stuurt haar voorzitter en drie gelovigen. Maar de keuze van de gedelegeerden is verre van transparant of synodaal. Zij is geheel in handen van de bisschoppenconferenties zelf. Volgens Grušas is wel aan de bisschoppenconferenties gevraagd om de delegatie ‘zo breed mogelijk’ samen te stellen.
Lees het volledige artikel in het Nederlands Dagblad
beeld: https://www.jezuieten.org/