Aan het einde van zijn autobiografie vertelt Ignatius over zichzelf (in de derde persoon) :

Dat hij steeds in devotie was gegroeid – dat is in het gemak God te kunnen vinden – en dat hij die nu zelfs méér had dan ooit in heel zijn leven : op welk tijdstip hij God ook wilde vinden, telkens vond hij Hem. (Verhaal van de pelgrim, nr 99).

Ignatius heeft voor zijn medebroeders het traditionele gemeeschappelijke koorgebed  van de religieuzen afgeschaft ten voordele van het individueel gebed. Door de eeuwen heen hebben jezuïeten hun godsverbondenheid beleefd, niet alleen in hun werk, maar ook in hun stil gebed. Velen hebben met ons willen delen hoe zij, in werk en gebed, hun Schepper en Heer wisten te ontmoeten.

Hier vindt u een bloemlezing:

• Ignatius van Loyola (1491-1556)
• Franciscus Xaverius (1506-1552)
• Pierre Favre (1506-1546)
• Petrus Canisius (1521-1597)
• Alonso Rodriguez (1531-1617)
• Roberto Bellarmino (1542-1621
• Leonardus Lessius (1554-1623)
• Robert Southwell (1561-1595)
• Pierre Coton (1564-1626)
• Ludovicus Makeblijde (1564-1630)
• Kasper Druzbicki (1590-1662)
• Friedrich von Spee (1591-1635)
• Jan Berchmans (1599-1621)
• Jean-Joseph Surin (1600-1665)
• Adrianus Poirters (1605-1674)
• Jean Crasset (1618-1692)
• Jean-Pierre de Caussade (1675-1751)
• Gerard Manley Hopkins (1844-1889)
• Pierre Teilhard de Chardin (1881-1955)
• Alberto Hurtado (1901-1952)
• Karl Rahner (1904-1984)
• Pedro Arrupe (1907-1991)
• Didier Rimaud (1922-2003)
• Jozef Van den Broeck (1922-2003)
• Frans Cromphout (1924-2003)
• Egied Van Broeckhoven (1933-1967)
• Luc Versteylen (1927)
• Paul Begheyn (1944)

 

• Varia
• bron: Jezuiten.org