Sinds de kanteling van de WMO waarbij de landelijke overheid de uitvoering van het Zorg en Welzijn pakket aan de burgerlijke gemeenten heeft overgedragen, wordt de aanspraak op deze voorziening drastisch gewijzigd.
De regie van de zorgverlening is een taak van de gemeenten en deze gaan uit van eigenkracht van de burgers en wil dat die zelf de regie hebben in hun leven.
Het nieuwe concept van de burgerlijke gemeenten is, ‘iedereen doet mee’
Wanneer de burger zich zelf niet helemaal meer kan redden dan dient de burger eerst te worden opgevangen door het sociale netwerk van de burger zelf, dus door vrijwilligers, dat noemen we informele zorg.
Indien de informele zorg niet voldoende is komt de burgerlijke gemeente in beeld om naast de informele zorg, kortdurende lichte professionele ondersteuning aan te bieden. Welke verder kan worden uitgebreid naar langdurige professionele gespecialiseerde hulp.
De burgerlijke gemeente geeft geen zorg maar helpt mee een oplossing te zoeken voor de cliënt.
Voor de uitvoering van de informele zorg zoeken de burgerlijke gemeenten naar samenwerking met vrijwilligersorganisaties zoals kerken en diaconieën.
Deze samenwerking is voor de meeste diaconieën geheel nieuw maar geven ook kansen om in de praktijk haar diaconale opdracht in woord en beeld te laten zien.
Om kerken en diaconieën toe te rusten voor samenwerking met de gemeenten heeft de Stichting Rijn- en Lekstreek te Woerden een Handleiding met een 9 stappenplan voor het opzetten van een kerkelijk hulpproject laten opstellen.
Met deze handleiding kan de opstap gemaakt worden naar een kerkelijke vrijwilligersorganisatie die staat voor herkenbaarheid, kwaliteit, en continuïteit.
Meer informatie
bron: kerkbulletin PKN