Anne-Christine Girardot(beeld John Gruter)
De katholieke biecht heeft in Nederland een slechte naam, valt regisseur Anne Christine Girardot op. Haar ervaring is heel anders. ‘Het is net als na een ruzie met een vriend of je partner elkaar in de armen te nemen. De relatie wordt hersteld. Net zo liefdevol en intiem is de biecht. Voor wie het aandurft.’
Jarenlang heb ik het programma Adieu God? voor de EO mogen maken. Wellicht kent u het. EO-boegbeeld Tijs van den Brink gaat er in gesprek met kerkverlaters, katholieken en protestanten. Waarom hebben ze de kerk vaarwelgezegd? Hebben ze hiermee ook God verlaten? In de loop van de seizoenen heb ik veel kerktrauma’s, teleurstellingen en scepsis de revue zien passeren, maar we hebben ook vaak gehoord over heimwee naar een goddelijk ‘iets’. Soms bespeurden we bij onze gasten zelfs een waakvlam die ergens beschut voor de buitenelementen van het leven nog brandde.
Als katholiek werd ik natuurlijk extra getriggerd door wat er mis was gegaan bij ex-katholieken. Naast de helaas bekende onthutsende verhalen over het gedrag van mede-gelovigen, werd de biecht ook bijna standaard genoemd en belachelijk gemaakt.
Voor de meeste katholieke kerkverlaters die ik sprak was het een verplichting om je ‘schoon te laten wassen’ voor Kerst en Pasen.
Lees het vervolg in het Nederlands Dagblad
bron: Nederlands Dagblad