Het wezenlijke van het pausambt: niet de persoon, maar de functie

door Hendro Munsterman voor het Nederlands Dagblad

Emeritus paus Benedictus XVI legde op 28 februari 2013 zijn ambt als bisschop van Rome neer. De afgelopen acht jaar werd een verschuiving in het denken over het pausambt zichtbaar, die zich ook voltrekt bij katholieken die dat tot voor enkele jaren voor onmogelijk hielden.

Dezer dagen was het acht jaar geleden dat Benedictus XVI aftrad. In het begin hoorde je hier en daar nog wel kritische vragen. Kon een paus eigenlijk wel aftreden? En op sociale media kun je nog wel een verloren katholiek tegenkomen die gelooft dat Benedictus XVI nog steeds de geldige paus is. Maar dat is gerommel in de marge van de marge van de Rooms-Katholieke Kerk. Of misschien wel erbuiten.

Wie goed toekijkt, kan niet anders dan concluderen dat in de afgelopen acht jaar een bijzondere verschuiving heeft plaatsgevonden in het katholieke denken over het Petrusambt, namelijk van een ‘ontologische’ kijk erop naar een ‘functionalistische’ blik. In gewonemensentaal: het pausambt wordt steeds minder bezien vanuit de gedachte dat de persoon die het ambt uitoefent ‘wezenlijk’ (ontologisch) door het ambt bepaald wordt, en de gedachte van een functionele dienst aan het geheel van de kerk krijgt juist steeds meer ruimte.

Het ‘ontologische’ model had de afgelopen eeuwen een belangrijke plek binnen de katholieke theologie weten te veroveren…..

Lees het volledige artikel in het Nederlands Dagblad

beeld: © https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcR-lVv7xdMNBQKJLbkVtXvgSITAiw_YH_tJVg&usqp=CAU

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *