Sint Bernardus Vredeskerk
Grond uit Nagasaki, Auschwitz en van slagvelden: de crypte van de St. Bernardus Vredeskerk in Speyer (Spiers) herbergt een bijzondere schat. De kerk werd bijna 70 jaar geleden gebouwd door Duitsers en Fransen als teken van verzoening.
Het is gewoon een beetje vuil en een handvol stenen, verzameld op gruwelijke plaatsen over de hele wereld. Maar voor Matthias Bender , de pastor van deze kathedraal, heeft de kleine verzameling “vredesaarde” in de ondergrondse kapel van de St. Bernardus Vredeskerk een grote symbolische waarde. “Ze roept alle christenen op om te blijven werken aan vrede. Ook na de oorlog in Oekraïne blijft dit relevant”,.
Bender beheert de kleine schat, die rust in zeven kleine nissen in een halfronde muur. Sinds het midden van de jaren vijftig zijn hier aarde en stenen uit vijf continenten verzameld en glazen ramen bieden uitzicht. De kapel wordt door de katholieke internationale vredesbeweging “Pax Christi” gebruikt als gebeds- en gebedsruimte.
Adenauer en Schuman legden de basis
Bijna 70 jaar geleden bouwden Duitse en Franse katholieken samen de Friedenskirche als symbool van verzoening tussen de voormalige oorlogsvijanden Duitsland en Frankrijk. De eerste steen werd gelegd in 1953 in aanwezigheid van toenmalig bondskanselier Konrad Adenauer (CDU) en de voormalige Franse minister van Buitenlandse Zaken Robert Schuman.
De kerk van witte zandsteen en bakstenen, die doet denken aan middeleeuwse cisterciënzerkloosters, bevindt zich op een deel van de oude begraafplaats van Speyer, het huidige Adenauer Park. Het werd opgedragen aan de Franse kerkleraar en cisterciënzerabt Bernardus van Clairvaux (1090-1153), beschermheer van de vrede.
vrede aardes
Binnenkort wordt er op woensdag om 17.00 uur weer gebeden voor vrede in de kapel onder het koor, die oecumenisch geopend zal zijn, zegt pastor Bender. Hij wijst naar een nis waarin al tientallen jaren een pot van rode klei met gouden ornamenten ligt. “Er is daar aarde van Nagasaki en de straling was daar nog steeds meetbaar”, zegt hij. In augustus 1945 stierven vele duizenden mensen in de Japanse stad toen een Amerikaanse atoombom werd gedropt.
Een paar meter verderop herinnert de aarde van het concentratiekamp Auschwitz-Birkenau, opgeslagen in een metalen doos, aan de massamoord op de joden door de nationaal-socialisten. Ter gelegenheid van een “reis van verzoening” schonken Poolse gastheren de aarde aan “Pax Christi” als teken van verzoening. Volgens de plaquette zou de aarde “altijd een uitroep van vermaning en wanhoop” moeten zijn.
Een paar gram aarde in de crypte komt ook uit Afrika, Zuid-Amerika en Azië. “Nooit meer oorlog!” Dit is de stille roep van de “aarde van vrede”, zegt de pastor Bender. Er is echter geen ruimte in de kleine kapel voor nieuwe aarde, voor het vergroten van de collectie.
Bisschop Kohlgraf schonk grond uit Frankrijk
Meest recentelijk begroef de bisschop van Mainz, Peter Kohlgraf, als voorzitter van de Duitse afdeling van “Pax Christi”, grond van Noord-Franse slagvelden tijdens een herdenkingsevenement aan het einde van de Tweede Wereldoorlog vorig jaar. “We zijn allemaal geroepen om vredestichters te zijn”, zei Kohlgraf destijds in zijn preek. De “waardering van andere mensen” is de basis van alle vredeswerk in de geest van christelijke naastenliefde.
Zeven zakken aarde uit de Eerste en Tweede Wereldoorlog hebben hun plaats gevonden op een stele in de ruimte voor de kapel. Ze werden bewaard in een eikenhouten kist die al in 1956 aan de Friedenskirche was aangeboden. Deze werden pas tijdens renovatiewerken in de sacristie teruggevonden.
Vandaag op de dag van nationale rouw herdenken mensen in Duitsland de slachtoffers van de twee wereldoorlogen en van het nationaal-socialisme. Sinds het begin van de jaren vijftig vindt de nationale herdenkingsdag plaats in november, altijd twee zondagen voor de eerste zondag van de advent. De dag moet oproepen tot verzoening, begrip en vrede en ook kijken naar slachtoffers van andere oorlogen en vervolging.
bron: domradio.de
beeld: wikipedia