Als artikel van de maand plaatsen we uit de nieuwe aflevering de column van vaste medewerker Marcellus. Hij wil een weddenschap aangaan met bisschop Hurkmans. Of deze het aandurft?
Weddenschap
Ik wil de Bossche bisschop een voorstel doen. Nee, ik wil hem uitdagen een weddenschap met me aan te gaan. Dat de plannen binnen het Bossche bisdom niet op de eerste plaats organisatorisch bedoeld zijn, geloof ik niet. Sorry. Dat er iets moet gebeuren met de leeglopende en -staande kerken, dat geloof ik wel. Maar een ouder moet zijn kind durven loslaten om het te leren lopen.
Geef de kerken terug aan de mensen. Asjeblieft. Zij zijn het die op allerlei plekken en in allerlei wijken deze kerken indertijd hebben opgebouwd. En het mooie daarvan is, dat het heeft geleid tot een bonte waaier aan lokale gewoonten en gebruiken. Dat is één van de meest mooie en krachtige kenmerken van ‘mijn, onze’ christelijke kerk. Mensen hoefden zich niet naar de voegt zich namelijk naar de mensen zonder daarbij haar gezicht te verliezen. In haar verschillende verschijningsvormen is – zoals in de schepping – de oercel van het begin aanwezig én zelfs terug te zien. Het moet God deugd doen.
Heren van het beleid, trek u terug en laat de kerk aan de mensen. Dit is het voorstel dat ik u wil doen. Probeer het, wat hebben we te verliezen? Leg alle, maar dan ook álle zorg en verantwoordelijkheid vanaf nu in de handen van de mensen die het aangaat. Als hun kerk hen een zorg is – en ik geloof dat dit zo is – dan zullen zij in beweging komen. Reken maar! Waarom is het misgegaan? Omdat zij het niet meer voelden als hun kerk!
Wedden dat in 2020 overal en vooral dichtbij mensen veel kerken in bloei zullen staan? Mocht dat niet zo zijn dan beloof ik dat ik mijn columns stop en mij zal voegen naar de ene leer. Is dat geen weddenschap waard? ,
Marcellus