Onder de vrouwelijke religieuzen in de VS is grote onrust ontstaan, zo meldt The National Catholic Reporter.Wat is er aan de hand? Kardinaal Franc Rodé, hoofd van de curieafdeling voor de religieuzen nam afgelopen december het initiatief tot wat heet: een apostolische visitatie onder de vrouwelijke religieuzen. In de aankondiging werd aangegeven dat de visitatie werd ondernomen om de reden te achterhalen van de sterke terugval van het aantal van vrouwelijke religieuzen in de laatste decennia. Het zou volgens de kardinaal niet erom gaan een bepaald model van religieus leven op te dringen, maar om de congregaties de helpende hand te bieden om hun religieus leven te vernieuwen en te vitaliseren.¨
De organisatie van deze visitatie is aldus: een Amerikaanse religieuze, zr. Mary Clare Millea is benoemd tot projectleider ter plekke. Zij benadert de oversten van de congregaties en zij probeert een werkgroep om zich heen te verzamelen die de visitatie mee uitvoeren.Degenen die aan deze werkgroep willen meedoen, moeten zichzelf wel beschouwen als “medewerkers van de heilige Stoel en daarom moeten ze in het openbaar een geloofsbelijdenis afleggen en ook een eed van trouw aan de Heilige Stoel afleggen”. Met deze voorwaarden raakt zr. Millea een open zenuw bij de Amerikaanse vrouwelijke religieuzen, die toch al niet overlopen van vertrouwen in de richting van Rome. Veel van wat er gezegd en gedaan werd vanuit Rome werd door deze religieuzen als vrouwonvriendelijk ervaren en van weinig vertrouwen getuigend. De situatie werd nog verergerd doordat met name over de af te leggen eed nogal geheimzinnig werd gedaan. Niemand van de door de National Catholic Reporter geïnterviewde zusters wilde met naam genoemd worden. Lees het volledige artikel (in het Engels).
Deze visitatie is niet de eerste in Amerika, eerder was er een visitatie op de seminaries. In onze contreien is ‘visitatie’ een begrip dat herinneringen oproept o.a. aan pater Tromp die in 1955 de Nederlandse kerk visiteerde. Deze visitatie leidde tot zuiveringen in de docentencorpsen van de groot-seminaries en tot maatregelen tegen de Nijmeegse pastoraal-theoloog, de hoogleraar mr. W.J.A.J. Duynstee, C.ss.R., die een drietal jaren in Rome moest verblijven. Ook dr. Anna Terruwe moest haar professoraat opgeven (later werd ze onder Johannes XXIII gerehabiliteerd).