Professor Frans Haarsma overleden

Op 25 november is in zijn woonplaats Nijmegen overleden Professor Frans Haarsma.- Hij was 88 jaar.
In 1984 ging hij met emeritaat als hoogleraar Pastoraal Theologie aan de (destijds Katholieke Universiteit, thans) Radbouduniversiteit).

Haarsma was de eerste die de leerstoel pastoraal-theologie bezette en het is zijn grote verdienste dat hij dit vak een wetenschappelijk fundament wist te geven. Veel invloed heeft hij gehad op een hele generatie priesters en later ook pastoraal werkenden in de katholieke kerk maar evengoed in de protestantse kerken. Oecumene ging hem ter harte, gepromoveerd als hij was op het werk van de protestantse theoloog dr.O.Noordmans.
De ontwikkelingen in de kerk gingen volgde hij met passie. In zijn wetenschappelijke arbeid leerde hij zijn studenten op een genuanceerde wijze naar de werkelijkheid van de kerk te kijken en daarbij ook gebruik te maken van wat wetenschappen als psychologie en sociologie daarbij aan nieuwe inzichten konden opleveren.

Frans Haarsma is te typeren als een geëngageerd pastoraal theoloog die steeds voeling bleef houden met de directe werkelijkheid van het kerkelijk leven. Hij wilde het geloofsleven van de parochie serieus nemen zonder daarbij de waarde van de traditie los te laten. Wel zag hij traditie als een proces met dynamiek, niet als een steen de de kerk meezeult.  Jarenlang is hij lid geweest van de priesterraad van het Aartsbisdom. Na zijn emeritaat heeft hij nog lang pastorale assistentie verleend in de parochie waar hij woonde.

In de tijd van het Concilie verzorgde hij vanuit Rome talrijke artikelen over de betekenis van het concilie. Daarmee heeft hij er een belangrijk aandeel in gehad dat het concilie onder de Nederlandse katholieken ging leven.
De tekening onder dit artikel is van Frederic Franck die op een uiterst fijnzinnige wijze ook o.a. Paus Johannes XXIII heeft getekend. Frans Haarsma was er trots op dat Franck ook hem heeft willen tekenen en bewaarde deze tekening als een kostbare herinnering.
Franck schreef bij het afscheid van Haarsma van zijn leerstoel het volgende over hem, woorden die zijn vele studenten en vrienden zullen onderschrijven: “Frans Haarsma was een van die Nederlandse theologen die mij na dertig jaar afwezigheid uit mijn katholieke voedingsbodem zo diep verrasten: zij waren geen ambtelijke taperecorders, maar levende mensen die zich met menselijke problemen religieus bezig hielden, mensen voor wie spiritualiteit geen afgerasterd gebied was, voor wie de Kerk niet meer een machtsinstrument was maar meer een communiteit. Hij was een van de mensen die open en eerlijk, met inzet van hun persoon over ieder onderwerp durfden denken en spreken alsof er geen taboes meer waren…

Frans Haarsma was… een van de edelste vertegenwoordigers van een werkelijke her-nieuwing, een geest die van nature katholiek is, ook in de zin van universeel— een christen waarin geen bedrog is, een tijdgenoot wiens vriendschap mij een eer is.

(Frederick Franck in:Toekomst voor de kerk, studies voor Frans Haarsma, Kampen 1985)

De uitvaart en begrafenis zullen op maandag 30 november plaatsvinden.

Niet gecategoriseerd