– Frans Wijnands –
Paus Franciscus wordt (zaterdag) 80 jaar. Veel leeftijdgenoten zouden al doodmoe worden als ze zijn agenda zouden doorbladeren. Bisschoppen worden op hun 75ste – met dank voor al het gedane werk – van hun functie ontheven. Pausen niet. Franciscus moet er niet aan denken: er is immers nog zoveel werk te doen. Hij heeft haast, ook al omdat hij meermalen heeft gezegd het gevoel te hebben dat zijn pontificaat kort zal zijn. Voor rusten heeft hij daarom geen tijd. Laat staan voor een lange zomervakantie in het pauselijke buitenverblijf in Castel Gandolfo, iets ten zuiden van Rome.
Misschien een rustige verjaardag? Vergeet het maar. Het wordt volgens de Vaticaanse persdienst ‘een normale dag voor de paus’. Een plechtige eucharistieviering om acht uur deze ochtend in de Cappella Paolina, samen met alle kardinalen die in Rome zijn. En vervolgens een reeks van privé-audienties: onder meer met de president van Malta, de prefect van de Congregatie voor de bisschoppen en met de bisschop van het Zwitserse bisdom Chur, mgr. Vitus Huonder. Tijdens dat gesprek wordt gegarandeerd geen feestelijke bisschopswijn geschonken. De Zwitserse monseigneur ligt op ramkoers met homobewegingen. Op gebied van huwelijk, gezin en seksualiteit is hij uiterst conservatief. Zijn felle anti-gevoelens tegen homo’s heeft hij nooit onder stoelen of kerkbanken gestoken en de paus zal hem zeker adviseren, of beter aanmanen, om zijn nogal harteloze opvattingen over holebi’s te matigen.
Het klinkt profaan om de 80-jarige kerkvorst ‘een jonge God‘ te noemen, ook al wordt daarmee alleen zijn fysieke conditie bedoeld. Alhoewel…, Franciscus oogt af en toe vermoeid, zoals op zijn laatste reis naar Polen. Het lopen gaat ietsje moeilijker als gevolg van de ischias waar hij last van heeft. Maar de adviezen om het wat kalmer aan te doen schijnen averechts te werken. Het enige onderdeel van zijn onvoorstelbaar veeleisende en druk bezette agenda waarop hij zich in acht neemt, zijn de buitenlandse reizen. Al meteen bij zijn aantreden, vier jaar geleden, kondigde hij aan minder verre en meerdaagse reizen te zullen ondernemen dan zijn voorgangers. Inmiddels staat de teller 17 trips buiten Italië, naar in totaal 27 landen. Komend jaar staan drie reizen min of meer vast. In mei naar Fatima om er de honderdste verjaardag van de verschijning van Maria mee te vieren. En later in het jaar naar India en Bangladesh. Er is onofficieel sprake van een bezoek aan Afrika, wellicht een vredesreis naar Soedan.
‘Als het echt niet meer gaat zal ik niet aarzelen terug te treden’, naar het voorbeeld van zijn voorganger Benedictus XVI. Maar aftreden alleen vanwege het feit dat hij 80 wordt? ‘Dat vindt Franciscus onzin. Pausen leven nu eenmaal op en met een bijzondere genade die voor onverklaarbare extra (werk)energie zorgt. Dus doorgaan tot het echt niet meer kan.
Deze zomer lanceerde de Amerikaanse journalist John Allen – de onofficiële nestor van alle Vaticaan-correspondenten – een open brief waarin hij de paus opriep ‘om in God’s naam een beetje rust te nemen’. ‘Take a break!’, want we willen heel graag nog een tijd met u samen blijven’. Het moet Franciscus ontroerd hebben, maar hij heeft er niet naar geluisterd. Morgen, zondag, zal hij zoals gebruikelijk het Angelus bidden voor de duizenden toegestroomde pelgrims en belangstellenden op het Sint Pietersplein. En ik durf er best een fles Chianti om te verwedden dat hij dan zal worden toegezongen: Tanti auguri. Lang zal’ie leven. Meerstemmig in meerdere talen.
franswijnands@telenet.be