door Gerard Mathijsen in het Nederlands Dagblad
Deze maand is het 40 jaar geleden: de bijzondere Synode van de R.K. bisschoppen van Nederland te Rome van 14-31 januari 1980. Ik denk dat dit gebeuren grotendeels vergeten is, en dat een jongere generatie er wellicht niet eens meer van heeft gehoord. Destijds hield het de gemoederen danig bezig, en hoewel ik er natuurlijk helemaal geen deel van uitmaakte, was ik er toch nauw bij betrokken. Alle directe deelnemers lieten zich nl. vergezellen door een assistent, en de Prior van de St. Willibrordsabdij, door de paus zelf tot synodelid gebombardeerd had mij gevraagd hem te vergezellen.
De vergaderingen vonden plaats in het Vaticaan. De paus was er zo veel mogelijk zelf bij en was dan voorzitter, terwijl hij zich bij afwezigheid liet vertegenwoordigen door kardinaal Willebrands of mgr. Godfried Danneels, kersvers aartsbisschop van Mechelen-Brussel en nog niet tot kardinaal gecreëerd. Alleen de synodeleden zelf namen deel aan het beraad, de assistenten hadden geen toegang. De pers werd helemaal buitengesloten wat voor de talrijk opgekomen journalisten erg frustrerend was. ……
Maar toch bleef de sfeer benauwd en was het duidelijk dat de synode hier niet zou landen. Het ontbrak niet aan goede wil en aan eerlijke inzet, maar aan vertrouwen en verbondenheid. Echt, samen feest vieren, en dan op basis van goed onderling vertrouwen samen zoeken naar wegen voor de toekomst zou meer hebben opgeleverd.
Lees de volledige column op de site van het ND
foto: © rkdocumenten.nl
Gerard Mathijsen is abt van de benedictijner Abdij van Egmond.
Deze column is geschreven voor ‘Katholiek Inside’. Twee keer per week verschijnt de nieuwsbrief met katholiek nieuws, waarin Hendro Munsterman – de Vaticaanwatcher van het Nederlands Dagblad – de katholieke actualiteit duidt. U kunt zich daarvoor hier gratis aanmelden .
Deel dit bericht: