Tekst: Elleke Bal Beeld: Christiaan Krouwels
Als twintiger kwam hij in 1981 in dienst van De Bazuin. Nu, bijna veertig jaar later, neemt Jan van Hooydonk afscheid van Volzin om met pensioen te gaan. Hoewel hij altijd hartstochtelijk voorstander is gebleven van kerkelijke vernieuwing, is activisme niet zijn stiel. “Mijn barricade is mijn werk te doen: schrijven en verkondigen.” ………..
Innerlijke vrijheid
Het is indrukwekkend. Veertig jaar lang tweewekelijks, later iedere maand, een tijdschrift naar de drukker brengen. Hoe het leven zonder dit werk hem straks gaat bevallen, weet hij nog niet. “Er komen vast wel andere dingen”, zegt hij nuchter. Scherp, zonder weemoed en met humor blikt hij terug op zijn carrière als religiejournalist. Vele honderden mensen heeft hij geïnterviewd in al die jaren. Het meest bewonderde hij de mensen ‘die innerlijke vrijheid kennen’. “Mensen die zich niet door autoriteiten, conventies en oordelen laten bepalen. Zij leven van de genade. Het meeste wat we bereiken in het leven is omdat we het krijgen. Volgens mij is dat een essentiële religieuze ervaring.”
Ja, dat van de genade is best een beetje protestants uitgedrukt – zegt Van Hooydonk. Zelf groeide hij op met een “vanzelfsprekend katholicisme”, zoals hij het eens omschreef in het voorwoord van het boek Grensgangers, een bundeling interviews van zijn hand. “Het was weinig doordacht, maar des te sterker doorleefd in verbondenheid met de seizoenen en de grond, met de familie en de lokale gemeenschap.” De katholieke traditie ligt hem na aan het hart. Dat wil zeggen, ‘de ruime, menselijke en grootse traditie’. De traditie van gevoel voor ritueel en liturgie.
lees het volledige artikel in Volzin……….
Aan het eind van dit gesprek komen we nog te spreken over een andere gedachte, waar Van Hooydonk steeds meer aan is gaan hechten in de christelijke spiritualiteit: het idee van voortgaande openbaring en incarnatie. Het zegt veel over de manier waarop hij naar het leven kijkt. Hij noemt de beroemde uitspraak, die aan verschillende mensen wordt toegeschreven: wat zou het ertoe doen als Jezus eenmaal is geboren in die stal in Bethlehem, als hij niet opnieuw in mij, in ons, geboren werd? “Het is niet zo dat de Bijbel al is afgesloten”, zegt hij. “Het vijfde Evangelie schrijven we samen. God is mens geworden, en dat gebeurt in ieder van ons nog steeds. God is niet weg, die was er toen, en die is er morgen. Het verhaal van het Evangelie voltrekt zich nog steeds.” •
Paspoort
Jan van Hooydonk (Achtmaal, 1954) is religiejournalist en redacteur van Volzin. Hij gaat op 7 juni 2020 met pensioen.
- Studeerde politicologie in Nijmegen en theologie aan de Katholieke Theologische Hogeschool in Utrecht.
- Werd in 1981 redacteur van het katholieke tijdschrift De Bazuin, later hoofdredacteur.
- Was van 1985-1990 perschef van de vernieuwingsgezinde Acht Mei Beweging.
- Werd hoofdredacteur van het tijdschrift Volzin in 2002, toen De Bazuin samenging met het tijdschrift Hervormd Nederland.
- Auteur en redacteur van Grensgangers (Kok, 1997) en Jezus, de enige ware? (Meinema, 2009).
- Medeoprichter van het Werkverband van Katholieke Homo-Pastores.
- Medeoprichter van de Dominicaanse Lekengemeenschap Nederland en een van de ruim zestig leden.
- Lid van het Oecumenisch Citypastoraat Nijmegen, waar hij regelmatig voorgaat.
bron: volzin