Natuurlijk heeft iedereen al afspraken in de agenda van 2021 gezet. Da’s vanzelfsprekend, want je moet immers bijtijds weten wanneer je eerstvolgende afspraak met de tandarts is, je auto een APK-keuring moet krijgen, het jaarlijkse stedentripje met je vriendenclubje in de planning staat en wanneer suikertante Sofie haar honderdste verjaardag viert. Deo volente…, als God wil.
Ik begin elke jaarwisseling met toenemende aarzeling afspraken in die lege zakagenda te noteren; steeds vaker met de bijgedachte: tegen die tijd zien we wel…
De Amerikaanse filmacteur Michael Fox heeft onlangs een boek geschreven over zijn leven tot nu toe; hij is 59. Ooit een gevierd acteur, onder meer in de succesvolle tv-serie ‘Family ties’. Dertig jaar geleden, 29 jaar jong, kreeg hij te horen dat hij aan Parkinson leed. Hij heeft er de afgelopen dertig jaar mee moeten leren leven. ‘Natuurlijk wil ik niet zo leven, maar ik heb een manier gevonden om het feit te accepteren dàt ik nu eenmaal zo leef. Als ik val zal ik opstaan. En wat de toekomst betreft: daar ben ik nog niet geweest. Ik weet alleen dat ik er een heb. Totdat ik ‘m niet meer heb’.
Een paar weken geleden kreeg de dichter Alfred Schaffer de P. C. Hooftprijs voor ‘zijn sprankelende veelstemmige poëzie’, aldus de jury. Schaffer (47) woont al sinds 1996 – met onderbreking van een paar jaar – in Zuid-Afrika. Hij heeft een Arubaanse moeder en Limburgse vader. En droeg aan beiden een gedicht op:
De afgelopen dagen denk ik meer en meer
aan het eiland van mijn moeder
en het huis van haar vader,
het had blauwe buitenmuren en geen deuren,
zoals de meeste huizen aan de baai.
De zee,
het blauwe huis op het strand,
de boom in de keuken die men uit bijgeloof
niet had willen omkappen, er was zelfs
een gat gemaakt in het dak –
alles komt steeds meer op hetzelfde neer:
Daar staat mijn vader,
maar nu zonder zijn vrouw of zijn schoonvader,
de enige blanke man in zee
en hij kan niet zwemmen.
Voetje voor voetje stapt hij, zonnebril op,
met een brede grijns door het ondiepe water.
Deze domme dagen zoek
of bedenk ik maar wat bij elkaar, met stomheid
geslagen
zo voorbeeldig, en dan stopt het.
We hebben allemaal zo onze eigen hoopvolle verwachtingen van alweer ’n nieuw jaar. Mijn lijstje goede voornemens hou ik maar voor mezelf, want ik weet uit jarenlange ervaring dat daar maar bitter weinig van terecht komt.
Maar ik heb een lijstje met goede wensen voor jou en hoop dat er veel van in vervulling gaan.
Ik wens je van ganser harte:
Rode zonsondergangen, belastingmeevallers, eigengebakken appeltaart met slagroom, goed gezelschap, luie zondagen, afschaffing van de wegenbelasting, een beschermende corona-prik, onverwachte ontmoetingen met oude bekenden, barbecuefeestjes, veel optimisme, namiddagen op een terrasje, een remedie tegen ‘zinloos geweld’, inspiratie voor wat dan ook, een boottocht door de Biesbosch, warme sokken als je het koud hebt, vrije inloop in de musea, ontbijt op bed met een kakelvers ei, goede vrienden, wat meer geduld met jezelf, een beschermengeltje op je schouder, fijne vakanties, veel tranen van het lachen, koffie met een croissantje, een onverwacht postpakketje, ’n appeltje voor de dorst, succes in je werk, iemand die even over de rug krabt als je er zelf niet bij kunt, strandwandelingen bij windkracht 7, geen overstekend wild voor je auto, Mozart op je i-pod, zacht zoete dropjes, het boek lezen voordat je de film gaat zien, diepgaande gesprekken, ijsvrij, geen nachtmerries, een tak mimosa in maart, een fijne verjaardag, een groot Paasei van witte chocolade, zo min mogelijk verdriet, begrip van en voor die ander, versgeperst sinaasappelsap, onbedwingbare binnenpretjes, altijd een pen bij de hand, gatenkaas zonder gaten, een serenade voor jou alleen, een egeltje in je tuin, nog één keer (wild) kamperen, verse aardbeien van de koude grond, nieuwsgierigheid in plaats van angst, eindelijk een grote kruiswoordpuzzel helemaal invullen, een regenboog boven je huis, geslaagde grappen, topavonden in een bruin cafeetje, een ontmoeting met de Dalai Lama, een roodborstje voor je raam, een nieuwe zonnebril, Bach op zondagmorgen, meer weekenden dan weken, een buitenhuisje in de Provence, rozige zomeravonden, veel theater(voorstellingen), zo weinig mogelijk medicijnen, dat je ’n krant blijft lezen, weinig wespen en veel vlinders, geluk bij een ongeluk, op z’n tijd ’n Brabants worstenbroodje, kristalheldere sterrenhemels, mooie schilderijen aan je muren, geen autopech, geen gaatjes in welke tand dan ook, blikken van verstandhouding, geen nachtmerries, roze champagne, vet-verse Hollandse Nieuwe zonder uitjes, dat je altijd plakband in huis hebt als je het nodig hebt, hutspot, huisjeweltevree, meer water drinken, veel zon-dagen, wind mee als je fietst, penne all’ arrabiata, een knipoog van je opticien, een zeiltochtje bij Eernewoude, vreedzame winteravonden met kaarsjes, doorzettingsvermogen, minder vals zingen onder de douche, de vondst van zes zeer zeldzame eierdopjes op de rommelmarkt, warm duinzand onder je blote voeten, een zijden pyama, meer halve eieren dan lege doppen, een zorgzame haarverzorger (m/vr), een parkeerplaats als je die nodig hebt, mooie herinneringen en nog mooiere vooruitzichten, geen files, veel complimentjes en verwennerijtjes, dat je vaker gelijk krijgt, deja vu’s, kadootjes met een strik er om, deja vu’s en een goede gezondheid!
Frans Wijnands