“Wij luiden de zondag in” en het Eurovisie Songfestival

Das Wort zum Sonntag op de Duitse televisie ARD

“Das Wort zum Sonntag” (Wij zouden zeggen: we luiden de zondag in, red.) is na de “Tagesschau”, het oudste programma op de Duitse televisie.. Het werd voor het eerst uitgezonden op 8 mei 1954 en is sindsdien elke zaterdag op ARD te zien. Ongeveer 300 sprekers verschenen in meer dan 2.600 programma’s. De meest prominente waren paus Johannes Paulus II in 1987 en paus emeritus Benedictus XVI in 2011. voor hun respectievelijke bezoeken aan Duitsland.

Oecumene
In 1999 werd het programma fundamenteel hervormd. Momenteel spreken vier katholieken en vier protestanten elk afwisselend het vier minuten durende “Woord voor zondag”. Met het oog op de coronapandemie wordt op Paaswake 2020 voor het eerst een oecumenisch ‘Woord voor zondag’ uitgezonden. De voorzitter van de katholieke Duitse bisschoppenconferentie, Limburgse bisschop Georg Bätzing, en de voorzitter van de Raad van de Evangelische Kerk in Duitsland, Beierse staatsbisschop Heinrich Bedford-Strohm, kwamen beiden aan het woord.

Vandaag verzorgt pastor Alter het “Wort zum Sonntag” voorafgaand aan het Eurovisie Songfestival. Domradio interviewt hem en vraagt: Wat de kerk kan leren van de Songfestival?

Het “Woord voor de zondag”, dat ARD ook voorafgaand aan de finale zal uitzenden, is kort en krachtig, zegt pastoor Gereon Alter. Hij zal het accent leggen op tolerantie.

DOMRADIO.DE: Het  Eurovisie Songfestival is luidruchtig en ook behoorlijk kleurrijk. Het gaat om muziek, om feesten en vooral om goed amusement. Hoe past daar het “Woord voor de zondag” in?

Alter: Ja , dat lijkt op het eerste gezicht inderdaad een beetje raar. Het opmerkelijke is dat de ARD het uitdrukkelijk wil, omdat dit de op een na oudste uitzending op de Duitse televisie is. De ARD staat erop dat het die avond deel uitmaakt van de programmering.
Als sprekers proberen we een koppeling te maken tussen het Songfestival en een christelijke boodschap. Omdat het festival dit weekend samenvalt met Pinksteren, was de uitdaging nog groter, want ik ben me ervan bewust dat de kerk vaak raar en onhandig is in de media, dat wil ik in mij bijdrage natuurlijk voorkomen. De afgelopen jaren is dat goed gelukt.

D.: Is dat ook een kans om als kerk bij zo’n evenement aanwezig te zijn?

A.:Nou, de kans is groot dat de kerk ook wordt gezien als onderdeel van de samenleving die zegt dat het goed is dat je samen viert. Het is goed dat we diversiteit en solidariteit naar voren brengen.
Elk jaar wordt het songfestival meer een politieke gebeurtenis. Ik vind het aantrekkelijk dat de kerk op een sympathieke manier haar stem mag verheffen. We krijgen veel reacties uit het publiek. En ze zijn – op een paar uitzonderingen na- over het algemeen positief. Veel positiever dan over andere kerkoptredens in de media.

D.:  Nu is 2021 een bijzonder jaar voor het festival. Het evenement moest vorig jaar worden afgelast. Dit jaar vindt het plaats in Nederland onder Corona-condities. Heeft dat gevolgen voor uw “Woord voor de zondag”?

A.:  Natuurlijk. Het zogenaamde aftellen voor Rotterdam wordt uitgezonden vanuit een studio in Hamburg, dus we moeten onze bijdrage opnemen. Dat wil je eigenlijk niet, maar we probeerden er het beste van te maken. Ik geloof dat mensen in deze coronatijd, graag een beetje luchtigheid willen. Dat is wat het festival brengt en ik probeer dat ook te doen met mijn Pinksterboodschap.

D.:  Het songfestival brengt veel mensen en veel talen bij elkaar, maar uiteindelijk begrijp je elkaar via een gemeenschappelijke taal: muziek. De Bijbel zegt: “De Heilige Geest kwam over de leerlingen met Pinksteren en ieder hoorde hem in zijn eigen taal spreken.” Is het Eurovisiesongfestival een soort seculier Pinksteren?

A.:  ik zeg het zo: “Pinksteren geeft de reden voor wat het festival viert.” Het festival gaat over het eenvoudig samen komen over de grenzen van taal, oorsprong, levensloop heen, dat verbindt. Pinksteren verwijst ernaar dat er iets dieper gaat dan al deze verschillen. Dat is iets wat de meeste mensen herkennen, of ze nu christen zijn of niet. De Bijbel noemt dit de “geest van liefde, vrede en gerechtigheid”. En of ik het nu in een christelijke geloofsbelijdenis verwoordt of dat ik het gewoon beleef en voel, ik denk dat veel mensen zich daarin kunnen vinden. Dat brengt ons samen.

D.:  Kan de kerk misschien wat leren van de Eurovisiesongfestival?

Alter: We zien dat in onze kerk een groot, breed spectrum vertegenwoordigd is, dat herkennen we in het festival, christenen die dat ervaren zeggen: we hebben hier ook wat te halen. En mensen die daar nog niet aan toe zijn: ze kunnen duidelijk kunnen zien aan welke kant ik sta en welke accenten ik leg.

Het interview werd afgenomen door Domradio-medewerker Gerald Mayer.

https://www.deroerom.nl/files/2021/05/esc-730×330.jpeg

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *