kardinaal Blase Cupich van Chicago gaat voor in de eucharistie op 25 maart in Chicago. |
door Joshua J. McElweeMensen |
Een groep van ongeveer 70 kardinalen, bisschoppen en theologen kwam van 25-26 maart twee dagen privé bijeen voor overleg over de vraag hoe de Amerikaanse katholieke kerk (de agenda van) paus Franciscus beter kan ondersteunen.
Door middel van een reeks keynote-presentaties en paneldiscussies die gericht waren op het traceren van de wortels van het pausdom van Franciscus tot het Tweede Vaticaans Concilie van 1962-65, beschouwden de uitgenodigde deelnemers ook de oppositie die de paus nog steeds ondervindt vanuit sommige hoeken van de Amerikaanse kerk, meer dan negen jaar na zijn verkiezing in maart 2013.
De Hondurese kardinaal Oscar Rodriguez Maradiaga, een van de aanwezigen, vertelde NCR dat een deel van het doel van het evenement was om “de geest te begrijpen van wat zij de ‘oppositie’ noemen. “
“We hebben dit wat ze ‘oppositie’ tegen de paus noemen. Het probeert muren te bouwen, achteruit te gaan – kijkend naar de oude liturgie of mi(NCR-schermafbeelding)sschien dingen vóór Vaticanum II”, zei Rodriguez, die ook de coördinator is van de pauselijke adviesraad van Kardinalen.
“Vaticaan II is onbekend bij veel van de jonge generatie”, zei de kardinaal. “Dus het is nodig om terug te komen en te zien dat alle hervormingen van paus Franciscus geworteld zijn in Vaticanum II.”
Het evenement, dat de titel droeg “Paus Franciscus, Vaticanum II en de weg vo(NCR-schermafbeelding)orwaarts”, werd mede georganiseerd door het Hank Center for the Catholic Intellectual Heritage van de Loyola University Chicago, het Boisi Center for Religion and American Public Life van Boston College en de Fordham University. Centrum voor Religie en Cultuur. Ook NCR columnist Michael Sean Winters was aanwezig.
De gesprekken werden gehouden onder de ‘Chatham House Rule’, wat inh(NCR-schermafbeelding)oudt dat de aanwezigen ermee instemden dat ze achteraf konden spreken over de inhoud van de discussies, maar niet konden onthullen wie een bepaalde opmerking had gemaakt, in de hoop een meer open en openhartige sfeer te creëren.
Christine Firer Hinze, een van de ongeveer twaalf theologen die het evenement bijwoonden, zei dat ze de gesprekken tussen de deelnemende academici en bisschoppen “bemoedigend en hoopvol” vond. Hinze wees op de bereidheid van de bisschoppen om naar de standpunten van de theologen te luisteren en noemde de ervaring een voorbeeld van ‘dienend leiderschap’.
“Het voelt meer als samenwerking”, zegt Hinze, voorzitter van de afdeling theologie van Fordham en voorzitter van de Catholic Theological Society of America. “Het verandert niet per se alles als je teruggaat naar je eigen bisdom, maar het wijst in ieder geval in een richting.”
De drie keynote-presentaties op de conferentie werden gegeven door Villanova-theoloog Massimo Faggioli, Loyola Chicago-theoloog M. Therese Lysaught en de Peruaanse aartsbisschop Héctor Miguel Cabrejos Vidarte, voorzitter van de Latijns-Amerikaanse bisschoppenraad, beter bekend als CE(NCR-schermafbeelding)LAM. (Cabrejos kon niet aanwezig zijn, dus zijn toespraak werd voorgelezen door aartsbisschop González.)
Onderwerpen die in de paneldiscussies aan de orde kwamen: de impact van bekostigde conservatieve invloed in katholieke sociale bewegingen en mediabedrijven; polarisatie en verdeeldheid onder Amerikaanse bisschoppen; de sfeer van onderwijs op Amerikaanse seminaries, en de onwil van sommige Amerikaanse bisdommen om het door Franciscus gevraagde raadplegingsproces van de basis uit te voeren voor de Bisschoppensynode 2021-23.
Bron: National Catholic Reporter
beeld: schermafbeelding NCR