Het vredesakkoord voor Mozambique, oktober 1992. Rechts op de achtergrondAndrea Riccardi, oprichter van Sant’Egidio – beeld Gemeenschap van Sant’Egidio <
“Onze vrijwilligers vergaderen echt nooit.“<
…Ambassadeur en dakloze zij aan zij. Bij de gemeenschap van Sant’Egidio wordt het 55-jarig bestaan
gevierd op hun manier. De deelnemende bisschoppen zullen in de dankviering even hoog geacht ontvangen worden als de vrienden van Sant’Egidio: de daklozen, eenzame ouderen, kinderen uit kansarme wijken, vluchtelingen en migranten.
Het is tijdens de revolutionaire zomer van 1968 dat de achttienjarige Romeinse student Andrea Riccardi denkt: ‘We hebben behalve het ‘Rode Boekje’ ook nog een ander boek: de Bijbel. Als je de wereld wilt veranderen, dan begint dat met de bekering van je eigen hart.’ Vanuit deze gedachte groeit de katholieke Sant’Egidio-gemeenschap. Nu 55 jaar later is deze ‘familie’ verspreid over zeventig landen en omvat zo’n 70.000 leden. Het DNA van de gemeenschap omvat de drie ‘P’s’:
Prayer, Poor and Peace – gebed, armen en vrede.
Colm Dekker en Joris van Gerwen van Sant’Egidio Nederland vertellen hoe Sant’Egidio te werk gaat: ‘In onze gemeenschap zeggen we: “Het kan met een bal.” Als Nederlanders iets organiseren dan moeten ze eerst vergaderen, zo plagen onze internationale broeders ons weleens. We organiseren een plek voor de bijeenkomst, goede stoelen, verantwoorde pennen en potloden. We hebben leermethoden en een budget nodig.’
De gemeenschap streek in 2014 neer in de Mozes en Aäronkerk aan het Waterlooplein in Amsterdam. ‘Bij
Sant’Egidio gaan we met een bal naar buiten toe, naar een plein waar kinderen spelen en de jongeren spelen mee. Je praat met de ouders en zo ontstaan groepen kinderen voor onze ‘school van vrede’.
huiswerk
Daar helpen de jongeren de kinderen met hun huiswerk en doen spelletjes. De vriendschap met de ander staat centraal. Onze vrijwilligers vergaderen echt nooit.’ Zo was het al vanaf ……