‘Dat etiket past hier niet’ |
De Rooms-Katholieke Kerk verkocht kinderen – gonst het in Vlaanderen. ‘Weinig werkelijk nieuws’, zegt de Vlaamse hoogleraar kerkrecht Rik Torfs. Wat speelt er in de ziel van Vlaanderen, dat dit verhaal nu weer zo’n ophef veroorzaakt?
‘In alle eerlijkheid: het verhaal over gedwongen adopties via de kerk is niet nieuw. Het is al sinds 2002 diverse malen in de media uitgediept’, zegt de Vlaamse hoogleraar kerkrecht Rik Torfs. ‘Ja, het was vroeger een schande om ongehuwd zwanger te zijn. Ouders brachten hun dochters naar een ziekenhuis of kliniek, die veelal in handen waren van religieuze zusters. Daar moesten ze de kinderen afstaan voor adoptie.’
door Wim Houtman in het Nederlands Dagblad
Dit gebeurde grofweg tussen 1945 en 1980. In 2015 bood de Rooms-Katholieke Kerk al excuses aan voor deze praktijk. Wat speelt er in de ziel van Vlaanderen, dat dit verhaal – opgewarmd en van stevige woorden voorzien – nu weer zo’n ophef veroorzaakt? ‘Zusters en nonnen in heel het land hebben zich jarenlang schuldig gemaakt aan mensenhandel’, zo opende Het Laatste Nieuws – het grootste dagblad van België, met een roemrucht anti-kerkelijk verleden – dit weekend. ‘Ongeveer 30.000 jonge vrouwen werden opgevangen in tehuizen en bevielen anoniem, waarna de Kerk hun kinderen voor grof geld verkocht.’
‘Ook dat adoptieouders een bedrag moesten betalen, is niet nieuw’, zegt Torfs. ‘Die adopties waren niet typisch iets van de kerk; de burgerlijke overheid werkte eraan mee. Maar die betaalde niet voor wat de klinieken ervoor moesten doen. Dus werd van adoptieouders een betaling gevraagd. Dat is nu bij adoptie nog zo.’
Torfs vindt het terecht dat de kerk de verwijten van ‘mensenhandel’ en ‘kinderverkoop’ tegenspreekt.
beeld: https://www.adopthelp.com/