REPORTAGE door Sanne Gerrits voor het ND|
De Chemin Neuf-gemeenschap begon in 1973 met een charismatische gebedsgroep rondom een Franse jezuïet, pater Laurent Fabre. Nu is gemeenschap uitgegroeid tot een internationale beweging met 2400 leden die actief zijn in dertig landen. In Nederland is zij gevestigd in de Paulusabdij in Oosterhout (N.Br.)
Rick van Lier is rooms-katholiek en woont samen met zijn vrouw en vier anderen in een kloostergemeenschap in Antwerpen. Bij hen in huis wonen ook 24 studenten. De lutherse zuster Ruth Lagemann woonde tot voor kort in de Oosterhoutse Paulusabdij samen met een gezin en twaalf anderen. Deze bijzonder samengestelde gemeenschappen zijn onderdeel van de gemeenschap Chemin Neuf. Daarin proberen protestanten en katholieken, gehuwden en celibatairen samen te leven, met het devies: ‘In de hemel zijn er ook geen aparte afdelingen.’
In de voormalige benedictijner abdij van Oosterhout is het rustig; de leden houden een ‘woestijndag’. Voorbij de spreekkamer is een ‘eenheidskapel’. De bibliotheek van Henri Nouwen heeft onlangs een plekje gevonden in het gebouw. Op deze plek vertellen de twee leden van de Nederlandse en Belgische tak van de gemeenschap waar ze voor staan.
Zuster Ruths lievelingswoord is ‘kruisbestuiving’. ‘Zelf ben ik evangelisch-luthers en ik had nooit gedacht als celibatair in een katholieke gemeenschap met een oecumenische roeping te gaan leven. God heeft mij verrast.
‘De kruisbestuiving tussen de verschillende kerken maakte de gemeenschap vruchtbaar.’
In de Katholieke Kerk was het soms, karikaturaal gezegd: als je heel goed bent, word je priester of zuster. Als het niet lukt, ga je trouwen. Uiteindelijk gaat het erom dat je je leven aan de Heer geeft, Hem volgt. Het is een keuze voor liefhebben op verschillende manieren.’
charismatische gebedsgroep
De gemeenschap Chemin Neuf begon in 1973 met een charismatische gebedsgroep rondom een Franse jezuïet, pater Laurent Fabre, vertelt de zuster. ‘Hij leerde de hele evangelische en pinksterbeweging kennen via een protestantse vriend uit Amerika. Op dat moment in de geschiedenis ontstonden in Frankrijk allerlei nieuwe charismatische gemeenschappen. Fabre zegt zelf altijd dat onze oecumenische roeping ontstond doordat hij juist bij de protestanten iets vond wat hij niet in de Katholieke Kerk vond. De kruisbestuiving tussen de verschillende kerken maakte de gemeenschap vruchtbaar.’
De gebedsgroep groeide al snel uit tot een leefgemeenschap rondom pater Fabre. De leden woonden toen in Lyon aan de Montée du Chemin Neuf, letterlijk de ‘nieuwe weg’. ‘Deze naam past bij ons. We willen in beweging blijven, op weg blijven. We zijn een gemeenschap waarin oud en nieuw samenkomen: de eeuwenoude traditie van de jezuïeten met daarbij de nieuwe ontdekking, dat God in mijn leven hier en nu vandaag dingen kan veranderen door de Heilige Geest,’ legt zuster Ruth uit.
De gemeenschap werd geleidelijk aan een internationale beweging. Er zijn nu 2400 leden, die actief zijn in dertig landen – mannen en vrouwen, celibatairen en gehuwden, katholiek, protestant, anglicaans en orthodox. ‘We leven samen vanuit verschillende kerkelijke achtergronden, biddend voor de eenheid’, vertelt zuster Ruth.
In Nederland is Chemin Neuf sinds vijftien jaar gevestigd in Oosterhout. In België in Antwerpen en Luik. Naast bidden voor eenheid bestuderen ze elkaars theologie en tradities. ‘Vaak leven er veel vooroordelen over elkaar. In plaats daarvan willen we elkaars rijkdom ontdekken. Onze werkmethode is daarbij vooral de oecumene te ‘beleven’, door met elkaar in gemeenschap te leven.’ De gemeenschap omvat mensen die in één huis met elkaar wonen, maar er zijn ook ‘uitwonende leden’, die samen een ‘wijkfraterniteit’ vormen.
Lees het volledige artikel in het Nederlands Dagblad
beeld: chemin neuf.nl