Rusland en ISIS kijken beiden religieus naar de werkelijkheid.

Het is hoognodig dat westerse politici zich bekwamen in het begrijpen van religieuze taal, ook als zij zelf niet- of andersgelovig zijn.

ANALYSE door Hendro Munsterman in het ND

 Voor IS is de aanslag op Moskou ook een aanslag op ons in het Westen. Maar voor Rusland is het Westen juist de vijand. Dat lijkt tegenstrijdig, maar het komt doordat ze allebei zeer religieus naar de wereld kijken.

Toen ISIS de verantwoordelijkheid voor de aanslag in Moskou opeiste, sprak de terroristische organisatie uitdrukkelijk over een ‘aanval op een grote bijeenkomst van christenen’. Zo’n zinnetje staat er niet voor niets. Het toont een wereldbeeld dat wordt gekenmerkt door een scheidslijn, waarmee het ook een zelfbeeld wordt. Salafisten maken een duidelijk onderscheid tussen moslims en niet-moslims. Hun strijd voor de islam wordt dan ook automatisch een strijd tégen alles wat niet-islam

Of ISIS nu een aanslag in New York, Parijs of Moskou pleegt, is vanuit dat gezichtspunt om het even. In die zin is de aanslag op Moskou ook een aanslag op ons in het Westen. In Moskou werkt het allemaal heel anders. En toch in zekere zin ook hetzelfde. Daar is de scheidslijn die de huidige oorlog in Oekraïne voedt, de scheidslijn tussen Oost en West, een volop christelijk concept. 

patriarch

Toen het christendom in de elfde eeuw scheurde in een Oosterse en een Westerse kerk, werd Rome voor het Oosten de religieuze vijand. In het Westen splitste het christendom nog eens in een robuuste Katholieke Kerk en een gigantische versplintering van protestantismen, maar vanuit Oosters-Orthodox gezichtspunt behoort dat allemaal tot het kerkelijke territorium van Rome. Het protestantisme is eigenlijk een bijzaak. 

Geestelijken uitzetten, kerken stichten: de Baltische staten wapenen zich ook kerkelijk tegen de Russen

Mede daarom voert Poetin, op volle kracht gesteund door de Russisch-orthodoxe patriarch van Moskou, in Oekraïne ook een oorlog tegen ‘het Westen’. En tegen het ‘verval van traditionele waarden’. Oekraïne moet politiek en religieus Oosters blijven. En niet alleen Oekraïne. Afgelopen zondag schreef patriarch Kirill van Moskou een opvallende brief aan zijn Servisch-orthodoxe collega Porfirije in Belgrado. Hij herdacht de aanval van de westerse NAVO op orthodox grondgebied.  

machtswellust

Toen de NAVO op 24 maart 1999 besloot zonder VN-mandaat luchtaanvallen uit te voeren op doelen in Servië, Kosovo en Montenegro, probeerde ze de bloedige Kosovo-oorlog te beëindigen.

Maar volgens Kirill was het een ‘onthullende episode van de eeuwige strijd tegen het orthodoxe geloof’. Hij loofde de standvastigheid en de moed van ‘het Servische broedervolk’. Geen woord over de door Serviërs veroorzaakte bloedbaden. 

lees het volledige artikel in het ND

beeld: https://www.catholicsun.org