In het basisgedeelte biedt de tekst eerst een erkenning en fundament van de menselijke waardigheid vanuit het perspectief van het christelijk geloof: “De Kerk bevestigt en bevestigt, in het licht van de openbaring, op absolute wijze deze ontologische waardigheid van de menselijke persoon, geschapen naar het beeld en de gelijkenis van God en werd verlost in Christus Jezus” (nr. 1). Het viervoudige onderscheid tussen ontologische waardigheid, morele waardigheid, sociale en existentiële waardigheid is zeer nuttig en verhelderend voor het taalkundige gebruik van het concept waardigheid. In morele, sociale en existentiële kwesties wordt op heel verschillende manieren over waardigheid gesproken. Cruciaal hierbij is de observatie dat het aspect dat hier ontologische waardigheid wordt genoemd verwijst naar het filosofisch en antropologisch centrale concept van waardigheid dat aan mensen als menselijke wezens moet worden toegeschreven: de absoluut fundamentele aanspraak op respect die de menselijke persoon heeft, kan niet van wie dan ook en onder welke omstandigheid dan ook weggenomen en daardoor onzichtbaar en onschendbaar. De verklaring is gebaseerd op dit concept van waardigheid, dat werd ontwikkeld in de “Vooruitgang van de menselijke reflectie op het onderwerp van waardigheid” (nr. 13), waarin verschillende vragen worden behandeld. Het is zeker verheugend, niet alleen vanuit Duits perspectief, dat de tekst niet alleen positief verwijst naar René Descartes, maar ook naar Immanuel Kant (zie nr. 13). Vooral met betrekking tot de menselijke waardigheid duidt dit op een openheid buiten het katholieke binnenland, wat helpt bij de dialoog in een postseculiere samenleving.
Over het geheel genomen wordt de verklaring ook gekenmerkt door een zeer consistente argumentatie die ethische overwegingen en handelingsoriëntaties ontleent aan het basisconcept van de menselijke waardigheid….
Het feit dat Dignitas infinita de waardigheid van de menselijke persoon zo nadrukkelijk in het middelpunt plaatst van de morele verkondiging van de Kerk is daarom in meerdere opzichten verdienstelijk en tegelijkertijd rijk aan perspectief. Alsof in het brandpunt van een lens de antropologische principes van de kerk, de fundamenten van elke menselijke sociale vorm en de toekomstige vragen van de hele mensheid hier samenkomen. Daarom kan men niet anders dan deze verklaring een levendige ontvangst en discussie wensen, en een gezegende geschiedenis van de impact ervan.
Opmerking redactie www.deroerom.nl
Vooralsnog is er geen commentaar voorhanden van de Nederlandse bisschoppen.