Versterk uw hart
Pauselijke boodschap bgv de vastentijd 2015: Versterk uw hart
“Ik verlang vurig dat alle plaatsen waar de kerk tegenwoordig is, bijzonder onze parochies en geloofsgemeenschappen, eilanden van barmhartigheid mogen worden in een wereld van onverschilligheid’. Deze wens drukte de paus uit in de vastenboodschap van dit jaar, met als thema: “het overwinnen van de wereldwijde onverschilligheid”.
Het is een thema dat de paus na aan het hart ligt, hij introduceerde het al in 2013 toen hij de vluchtelingen op Lampedusa bezocht.
God altijd nabij
God houd zich niet ver van ons, zo schrijft de paus in zijn boodschap die gedateerd is op 4 oktober, het feest van Franciscus van Assisi. Ieder van ons heeft een plaats in Zijn hart. Hij kent ons bij name, Hij zorgt voor ons en hij blijft ons zoeken, ook als wij ons van Hem afkeren. Hij heeft belangstelling voor ieder van ons, Zijn liefde staat niet toe om onverschillig te zijn voor wat ons overkomt. Gewoonlijk, als we gelukkig zijn en gezond, vergeten we de ander gemakkelijk (iets dat de Vader nooit doet), zijn we niet bezig met hun problemen, hun lijden en de onrechtvaardigheden die ze moeten verduren. Ons hart wordt killer. Zo lang ik betrekkelijk gezond ben en gelukkig, denk ik niet aan de mensen die minder goed af zijn. In onze tijd heeft de egoïstische houding van onverschilligheid wereldwijde proporties aangenomen, zodanig dat we kunnen spreken van een globalisering van de onverschilligheid. De wereld heeft de neiging om zich op zichzelf terug te trekken en de deur dicht te slaan, waardoor God in de wereld komt en waardoor de wereld tot Hem komt. De uitgestoken hand, die de Kerk is, moet er daarom niet van staan te kijken als ze wordt afgewezen, gekwetst en gewond. Onverschilligheid ten opzichte van onze naaste en tot God vormt een werkelijke bedreiging voor ons christenen.
3 Bijbelteksten
ledere vastentijd opnieuw hebben we het nodig om steeds opnieuw de stem van de profeten te horen die hun stem verheffen en die ons geweten verontrusten. De paus benadrukt dat Gods Volk deze innerlijke vernieuwing nodig heeft. Zonder deze aansporingen worden we onverschillig en trekken we ons terug op onszelf. Om deze vernieuwing te bevorderen wijst de paus ons op drie bijbelse teksten om te bemediteren.
1. Allereerst uit de eerste brief aan de Korinthiers: ‘als een lid lijdt, lijden allen’. Paus Franciscus benadrukt dat we alleen een geloofwaardig getuige kunnen zijn van datgene wat we zelf hebben ervaren.
De vastentijd is een tijd waarin het mogelijk wordt dat Christus ons dient zodat wij op onze beurt meer op hem mogen gaan lijken. Christenen kunnen zich opnieuw ervan bewust worden dat ze een deel van het lichaam van Christus
worden. Met andere woorden, de Kerk en wijzelf ontdekken weer opnieuw dat er in dit lichaam geen ruimte is voor onverschilligheid die zo dikwijls bezit lijkt te nemen van ons hart.
2. De tweede bijbeltekst waarna de paus refereert is die uit het boek van de Schepping, de vraag: ‘waar is je broeder?’ De paus benadrukt dat al wat we gezegd hebben over de universele kerk, ook opgaat voor onze parochies en geloofsgemeenschappen. Helpen deze kerkelijke structuren ons om te ervaren dat we deel uit maken van één lichaam? Een lichaam dat ontvangt en deelt wat God ons wenst te geven? Een lichaam dat de zwaksten, de armsten en de meest onbelangrijke lidmaten in zijn waarde erkent. Of vluchten we in een algemene liefde die de hele wereld wil omhelzen en dan Lazarus over het hoofd zit die voor onze gesloten deur zit?
De paus spoort iedere christelijke gemeenschap aan om er op uit te trekken en betrokken te zijn op de grotere samenleving waar deze gemeenschap deel van uitmaakt, in het bijzonder op de armen en degene die ver weg zijn. Van nature is de kerk missionair, ze is niet in zichzelf besloten maar ze wordt uitgezonden naar iedere natie en naar ieder volk.
Dierbare zusters en broeders, mijn vurig verlangen is dat al de plaatsen waar de Kerk tegenwoordig is, in het bijzonder onze parochies en onze geloofsgemeenschappen, eilanden van barmhartigheid mogen worden in een zee van onverschilligheid.
3. Verwijzend naar een vers uit Jacobus dat de paus inspireert tot de titel van zijn boodschap dit jaar: versterk uw hart, merkt de paus op dat wij ook als individuele persoon de bekoring ervaren tot onverschilligheid.
We worden overvoerd met nieuwsberichten en ongemakkelijke beelden van menselijk lijden, en dikwijls ervaren we ons volledig machteloos om te helpen. Wat kunnen we doen om te vermijden dat we gevangen worden in een spiraal van mistroostigheid en machteloosheid?
Wat kunnen we doen?
De paus brengt allereerst een initiatief naar voren tot gebed.
Hij stelt voor 24 uur voor de Heer, een gebedsdag op 13-14 maart door heel de kerk en ook op het niveau van ieder bisdom, dit om de noodzaak van het gebed te benadrukken.
Vervolgens ook de caritas, de zorg voor de ander. De vastentijd is een geschikte tijd om door kleine maar concrete tekens uit te drukken dat we allen deel uitmaken van de ene mensenfamilie.
Ten derde bekering.
Het lijden van anderen is een roep tot bekering, omdat hun noden mij herinneren aan de onzekerheden van mijn eigen leven, mijn afhankelijkheid van God en van mijn zusters en broeders. Deze bekering laat een hart zien dat standvastig is en barmhartig, oplettend en wegschenkend, een hart dat niet gesloten is, onverschillig of een prooi van geglobaliseerde onverschilligheid.
Bron: Vatican Insider