Oorlogstaal

Terwijl deze dagen de steden worden herdacht die leden onder het kernwapen (Hiroshima, 6 augustus en Nagasaki, 9 augustus) bedreigen politieke leiders elkaar met fire and fury. Hoe moeten wij in deze situatie bidden vraagt Marinus van den Berg zich af. De God die kanker kan genezen of dreigt met verdelging  heeft voor hem afgedaan.  Juist zijn tegenbeeld  – de machteloze God – geeft moed en behoedt ons voor cynisme.

Door Marinus van den Berg

Wat niemand verwachtte gebeurde: een kleine man wist een reus te vellen. Het is een oud verhaal dat me ongerust maakt. Die kleine man met die vreemde naam heeft geen katapult als wapen maar een kernwapen. Meer misschien dan we weten. Die grote man van wie men niet verwachtte dat hij de machtigste man van de wereld zou worden heeft nog meer van die wapens. In de afgelopen dagen zijn de steden herdacht die weet hebben gekregen van die wapens.

De kleine man en de grote man hebben beiden een grote mond en kleurrijk taalgebruik. Ze zijn meesters in het maken van zinnen en donderpreken die moeten laten zien dat ze niet bang zijn. Mensen die voor niemand en niets bang zijn, zijn levensgevaarlijk. Ze kennen vaak hun grenzen niet. Ze laten zich vaak ook niet door anderen begrenzen.

De man met de grootste mond en de meeste wapens meent dat God aan zijn kant staat en hem ook de middelen heeft gegeven om niet met hem te laten spotten. Een predikant heeft dat aan het Amerikaanse volk laten weten. In naam van God worden de kernwapens gezegend om hun vernietigende werk te doen als het bevel daar is. Voor hem is God niet dood maar levend. Hij is het zelf al is hij wel zo wijs dat niet te zeggen. In deze dagen is zowel David als Goliath te vrezen. Ze zijn uit op elkaars nederlaag. Een nederlaag met ongekende gevolgen. Dood en verderf zullen heersen.

Bidden

Ik zocht naar een signaal van hoop en ik vroeg me af hoe kan ik bidden. Kan ik bidden zoals in de psalmen nog al eens gebeurt om de verdelging van de vijanden. Zijn mensen uit Noord-Korea mijn vijanden? Ik ken ze niet eens. Tot wie moet ik dan bidden? Als God dood is, of een God van de (al)macht is, kan ik dan nog bidden? Houd ik mezelf niet voor de gek? Maar misschien vergis ik me en is juist de God van de macht dood, de God die kanker kan stoppen als hij zou willen. Is de levende God niet machteloos?

Dat God machteloos is zou een grote troost zijn voor alle machtelozen, schreef de Franse schrijfster Marguerite Yourcenar (1903-1987). Haar woorden reizen al jaren met me mee. Ze behoeden me voor cynisme, voor onverschilligheid. Dat God machteloos is, geeft me moed. God heeft geen macht, wij mensen hebben macht, al heeft de een meer dan de ander. Trump heeft dubieus verkregen macht. Die vreemd geknipte man uit Noord-Korea heeft geërfde macht.

Luisteren

Angela Merkel heeft democratisch ontvangen macht. Zij is niet een boven alle kritiek verheven God en moet steeds weer luisteren. Ze is niet volmaakt alleswetend en allesoverziend. Angela Merkel heeft de mannen die met verhitte koppen elkaar bestoken aan tafel uitgenodigd. Eindelijk een vrouw aan het woord die wil verbinden door te luisteren. Die grote mannen hebben ook hun angsten. Geen van hen wil gezichtsverlies. Geen van beiden wil afgaan. Het zijn mensen zoals wij. Wie wil er afgaan? Is er een weg zonder gezichtsverlies? Een weg van gerechtigheid en bevrijding voor alle machteloze mensen. In alle landen zijn (teveel) machteloze mensen.

Ik weet niet goed hoe te bidden maar schreef in mijn dagboek:

Aan tafel

Zou er een wapen zijn
die het vuur van de
ongekende woede kan doven

Zou er een wapen zijn
die ongekende woede
af kan schrikken

Zou er een tafel zijn
waar woedende koppen
elkaar de hand geven

Zou er een taal zijn
die woede omzet in
een ongekende energie

Een energie die mensen
bevrijdt van angst en armoede
In een ongekend lijden.

Er is al een vrouw die
uitnodigt om aan tafel te komen
Een tafel om elkaar te leren kennen.

bron: debezieling.nl

 

Niet gecategoriseerd