Het lijkt plat, maar het is heel verheven, vertelt het tijdschrift Eredienstvaardig over de ‘room service’ van pastor en lekendominicaan Dorry de Beijer. Zij rijdt met een wagentje met liturgische spulletjes een kamer met bewoners in en vraagt: ‘Waarvoor zullen we bidden?’
‘Een kerkdienst op de kamer waarin je verblijft, de kerk op haar smalst. Een kerkelijke viering die teruggebracht wordt tot het gebinte en nauwelijks meer eenvoudiger kan’, zo omschrijven de auteurs van het artikel in Eredienstvaardig hun ervaring.
Mevrouw pastoor
‘Onze gastvrouw, Dorry de Beijer, een van de pastores van het huis, laadt haar attributen op een wagentje en gaat ons voor door een doolhof van gangen naar één van de afdelingen. Daar verblijven bewoners die zich in de laatste fasen van de dementie bevinden. Als we binnenkomen zitten de meeste bezoekers al klaar, een laatste wordt door de begeleiders in een stoel gepraat: “Ga maar zitten mevrouw x, gaan we zo bidden”.
(…) ‘Pastor Dorry, hier ook wel eens aangeduid met pastores of mevrouw pastoor, begroet iedereen bij name en stelt de bezoekers voor. Ze stalt de ciborie, de Mariakaars, de adventskrans en de lichtjes uit, legt de bijbel (Bijbel voor de Zorg) open, deelt liturgieboekjes uit en laat muziek horen. Ze doet haar gebedsmantel aan en zegt: “Laten we beginnen met het kruisteken”.’