Nederlandse bisschoppen
De laatste dagen hebben uitspraken van de aartsbisschop van Utrecht en van de bisschop van Breda nogal stof doen opwaaien. Zij stellen dat het concilie van Trente ‘nooit is afgeschaft en dus nog steeds geldig’. Afgezien van de vraag of ze daarin gelijk hebben, scherpt een dergelijke manier van spreken onnodig oude tegenstellingenweer aan tussen de katholieke kerk en de kerken van de Reformatie, zonder al te veel rekening te houden met de omstandigheden van toen. Dat moet pijnlijk overkomen, bij die katholieken die vol overtuiging zich inzetten voor de oecumene, ons gezamenlijk getuigenis van het evangelie in de wereld van onze tijd, en zeker ook bij onze zusters en broeders uit de Reformatie.
Het kan anders
Dat het ook heel anders kan laten talrijke geloofsgemeenschappen zien in deze bidweek van de eenheid. In gezamenlijke vieringen herkent men elkaar als volgelingen van Jezus de Heer.
Dat er ook bisschoppen zijn die een ander geluid laten horen, kan hier tot onze bemoediging worden gezegd. De bisschop van Rome, paus Franciscus, sprak onlangs nog over de ‘oecumene van het bloed’. Daarmee wees hij op de vervolging die christenen op veel plaatsen ter wereld in de tijd moeten ondergaan: Pakistan, Indonesië, verschillende Afrikaanse landen, de gebieden waar geweld heerst in het Midden-Oosten. De paus zei -vrij samengevat-, : “Wij christenen zijn met elkaar verbonden in ons gelovig getuigenis van de Heer en het evangelie. Degenen die de christenen vervolgen vragen echt niet eerst of die christenen katholiek of protestant zijn… zij zijn christen en daarvan moeten ze gezamenlijk de lasten dragen…” Afgelopen woensdag, in zijn wekelijkse audientie, ging de paus ook in op de oecumene, bij gelegenheid van de gebedsweek voor de eenheid van de christenen. Hij haalde de zinsnede aan uit de eerste brief van Paulus aan de Korintiers: Is Christus verdeeld? “We weten,” zo zei de paus, “dat Christus niet verdeeld is, maar we moeten erkennen dat onze gemeenschappen voortdurend ervaren dat ze verdeeld zijn. Dat is een bron van ergernis en dat verzwakt het getuigenis dat we uitstralen van het Evangelie.
Elkaar verrijken
Paulus verwijt de Korintiërs hun verdeeldheid en herinnert hen eraan dat ze zich mogen verheugen over de grote gaven die ze van de Geest hebben ontvangen. De woorden van Paulus moedigen ook ons aan om ons te verheugen over de genadegaven die God heeft gegeven aan andere christenen. Op onze beurt ontvangen wij die gaven tot onze verrijking. Dat zal ons helpen om in praktijk te brengen: de nederigheid, de durf om alles te onderzoeken en een voortdurende bekering, hervorming”.
De paus vroeg alle christenen om in geloofsvertrouwen ervoor te bidden, we, geïnspireerd door Paulus’ woorden, gezamenlijk bevestigd mogen worden in trouwe en consequente navolging van de wil van de Heer.