Kardinaal Marx © Der Synodale Weg
De eerste sessie van de Synodale Weg, het overleg van de Duitse bisschoppen met de religieuzen en de leken over de toekomst en hervorming van de rooms-katholieke Kerk, resulteerde in heel uiteenlopende reacties. In totaal namen 230 katholieken uit alle geledingen van de katholieke Kerk aan de start van het dialoogproces op 30 januari en 1 februari in Frankfurt deel. Tijdens de openingsviering herinnerde kardinaal Reinhard Marx, de voorzitter van de Duitse Bisschoppenconferentie (DBK), aan het seksueel misbruik dat de Duitse katholieke kerk door elkaar heeft geschud. Maar tegelijk moedigde hij aan om de krachten te bundelen, samen een denkproces te houden en de blik op de toekomst te richten.
Ook felle kritiek
Rome had al bij voorbaat duidelijk gemaakt dat het niet zou aanvaarden dat er getornd wordt aan fundamenten van het geloof en de kerkelijke discipline (zoals de celibaatsplicht voor priesters) en bovendien is er ook interne kritiek. Kardinaal Rainer Maria Woelki, de als behoudsgezin bekend staande aartsbisschop van Keulen, vreest vooral voor een verlies van het centrale gezag van de bisschoppen en waarschuwde voor het ontstaan van een soort protestants parlement, dat op eigen kracht en los van de wereldkerk zelf gaat bepalen welke aspecten van de kerkelijke leer nog toepasselijk zijn en hoe er zou moet omgegaan worden met kwesties zoals het celibaat of de wijding van vrouwen. Het scherpste in zijn kritiek was kardinaal Gerhard Müller, de voormalige prefect van de Congregatie voor de Geloofsleer. Die vergeleek het initiatief met de Verordening na de brand in de Duitse Rijksdag, waarbij de belangrijkste wetten buiten werking werden gesteld. Vanuit een soort collectieve zelfmoordgedachte heeft een meerderheid beslist dat haar beslissingen geldig zijn, ook als ze in tegenspraak zijn met de kerkelijke leer, terwijl de deelnemers van God noch van het volk Gods daarvoor een volmacht hebben gekregen.
Gevaar van verdeeldheid
Die felle en omstreden vergelijking van Müller met de machtsovername na de brand in de Rijksdag lokte op zijn beurt weer hevige reacties uit. Hij werd onder meer beschuldigd van geschiedenisvervalsing en minachting, onder meer voor het feit dat de Kerk niet alleen de kerkleiding, maar ook het volk van God zelf is. De jezuïet Bernd Hagenkord vestigde de aandacht erop dat onder meer kardinaal Woelki en bisschop Stephan Oster van Passau de kans kregen om een inbreng te doen, ook al kreeg hun tussenkomst niet bij iedereen een even warm onthaal.
Het proces van de Synodale Weg waartoe de Duitse Kerk heeft besloten, is moedig, maar van bij de start is ook duidelijk dat het balanceren blijft op een slappe koord en dat het gevaar bestaat voor verdeeldheid binnen de geloofsgemeenschap, terwijl het die juist wil samenbrengen.
Bron: Domradio/Katholisch.de