- door Hilbert Meijer in het Nederlands Dagblad
‘De kans dat leden zich gezien voelen, is groter dan in een grote gemeente’
In coronatijd is meer dan eens de vraag gesteld: moeten kerken niet in kleine groepen verder? De Stadskerk in Groningen ging het experiment aan en deelde de gemeente in 35 groepen.
In boerenschuren en schoolgebouwen, buurthuizen en zalencentra – leden van de grote baptistengemeente De Stadskerk in Groningen waren zondag op tal van plaatsen in en om de stad te vinden. De gemeente is groot – 2500 leden en honderden gasten – en is net als alle andere kerken de laatste maanden aangewezen op onlinediensten. Die situatie zorgde ervoor dat een al langer sluimerende vraag – moeten we als grote gemeente niet meer in geografische groepen doen? – weer actueel werd.
De leiding van de baptistengemeente pakte het rigoureus aan: de gemeente werd in 35 groepen – community’s – van vijftig tot honderd personen verdeeld. ‘Zo veel mogelijk geografisch, maar we hebben wel een intelligente indeling gemaakt’, zegt Arjan Zantingh, een van de voorgangers van de gemeente. ‘Het is bijvoorbeeld niet handig in een groep met gezinnen nog twee of drie jongeren te zetten. En ook nadat de indeling was gemaakt, kon er nog geschoven worden.’ Voor elke community werden minimaal twee leiders gezocht, die een kort lijntje met een van de voorgangers/pastors hebben.