de kerk wijst de doodstraf onvoorwaardelijk af
De nieuwe encycliek van paus Franciscus, “Fratelli Tutti”, doet iets waarvan sommige katholieken geloofden dat het niet kon: het bekrachtigt een verandering in de leer van de kerk. In dit geval over de doodstraf.
In 2018 beval paus Franciscus een wijziging in de Catechismus van de Katholieke Kerk, het officiële compendium van de leer van de kerk, toen hij de doodstraf “ontoelaatbaar” noemde. Nu heeft de paus het volle gewicht van zijn leergezag aan deze stellingname gegeven: de doodstraf is absoluut ontoelaatbaar en katholieken zouden moeten werken aan de afschaffing ervan. Een pauselijke encycliek is een van de hoogste van alle documenten in termen van gezag, waardoor alle aanhoudende twijfel over het geloof van de kerk wordt weggenomen.De doodstraf is niet toegestaan, en katholieken zouden moeten werken aan de afschaffing ervan.
“Met deze stellingname kan niet gemarchandeerd worden”, zegt Franciscus, verwijzend naar het verzet tegen de doodstraf door St. Johannes Paulus II. “Vandaag stellen we duidelijk dat ‘de doodstraf niet toelaatbaar is’ en de kerk is vastbesloten om wereldwijd op te roepen tot afschaffing ervan.”
Helen Prejean, CSJ, auteur van Dead Man Walking en een lange tijd tegenstander van de doodstraf, wiens werk hielp de catechismus te veranderen, prees het nieuws van vandaag.
Ik verheug me over de expliciete stellingname van paus Franciscus over de onschendbare waardigheid van al het menselijke leven, zelfs van het leven van moordenaars, en ik voel me bemoedigd door de ondubbelzinnige oppositie van de kerk tegen de toepassing van de doodstraf door regeringen in alle gevallen. In executieruimten heb ik de martelingen en het lijden van mensen van dichtbij gezien, weerloos gemaakt en vermoord door de staat, hun leven ontdaan van alle waardigheid. Ik ben verheugd dat deze helderheid van het kerkelijk leergezag nu zal helpen een einde te maken aan dit onuitsprekelijke lijden en het evangelie van Jezus zal stimuleren om in zijn volheid na te volgen: herstel van het menselijk leven, niet vernedering, marteling en executie.
In de afgelopen eeuwen accepteerde de kerk over het algemeen de doodstraf. Zowel St. Augustinus als St. Thomas van Aquino verklaarden het geoorloofd, niet alleen ter bestraffing, maar ook als een manier voor de staat om zichzelf te beschermen, ideeën die in de kerk voet aan de grond kregen en het maatschappelijk middenveld beïnvloedden. In de Romeinse Catechismus, geschreven na het Concilie van Trente in de 16e eeuw, ondersteunde de kerk de doodstraf om de volgende redenen: “Een ander soort wettige moord behoort toe aan de burgerlijke autoriteiten, aan wie de macht over leven en dood is toevertrouwd door de juridische en oordeelkundige uitoefening waarvan ze de schuldigen straffen en de onschuldigen beschermen. “
Nog in de jaren negentig zei de Catechismus van de Katholieke Kerk dat de staat de doodstraf kon inzetten om mensen te beschermen tegen gewelddadige criminelen: “De traditionele leer van de Kerk sluit niet uit, op voorwaarde dat de identiteit en de verantwoordelijkheid van de dader volledig worden vastgesteld, om toevlucht te nemen tot de doodstraf, wanneer dit de enige praktische manier is om de levens van mensen effectief te verdedigen tegen de agressor. “
Dit standpunt heeft de katholieke kerk nu dus verlaten.
bron: America, tijdschrift van de Jezuïeten