Vrouwen op de Wereldsynode |
Op uitnodiging van de Australische ambassadeur bij de Heilige Stoel, Chiara Porro vond het evenement “Vrouwen in synodaliteit” plaats in het gebouw van het jezuïetentijdschrift ” Civiltà Cattolica”. Hoofdredacteur Antonio Spadaro zei in het begin dat vrouwen “terecht respect en wederkerigheid eisen” in de kerk.
Vijf vrouwen die in institutionele rollen deelnemen aan de Wereldsynode spraken daar afgelopen donderdag over de bijdrage van vrouwen aan de Synode. Hun punt: De synode kan een nieuwe vorm van samen kerk-zijn mogelijk maken, waar veel katholieken met smart op wachten.
Nieuwe kansen
Er werd verslag gedaan van pogingen om tijdens de synode m.n. zoveel mogelijk vrouwen te bereiken. De Australische Susan Pascoe: “We moeten ervoor zorgen dat we niet in een echokamer zitten, maar dat we een brede basis hebben om naar te luisteren. Een kerkelijk rapport heeft 20 jaar geleden al de gevoelens van katholieken in Australië in kaart gebracht, maar bijna niets uit de enquêtes, werd geïmplementeerd en veel jonge vrouwen verloren de moed om betrokken te zijn bij de kerk. De synode geeft nu de kans om daar verandering in te brengen. We moeten de stem zijn van degenen die lijden.”
Ervaringen van vrouwen
De Ierse religieuze Pat Murray wees op het gestaag groeiende aantal vrouwen in leidende posities in de kerk. Maar bovenal brak ze een lans om op de synode de eeuwenlange ervaring van vrouwelijke religieuzen te gebruiken in hun werk met armen, gemarginaliseerden, vluchtelingen en verwaarloosden. “We geven vaak praktische antwoorden, en dat hebben we in het verleden niet ter discussie gesteld. Dat is nu anders, we moeten de stem zijn van degenen die lijden. Want daar moeten we als christelijke gemeenschap antwoord op geven. We moeten wereldwijd gaan in onze zorg en in onze genade.”
Basiskennis en expertise van vrouwen
De ondersecretaris van de synode, Nathalie Bequart, verwees ook naar het feit dat vrouwen de eerste slachtoffers zijn in alle mondiale problemen: werkloosheid, oorlogen, armoede of klimaatverandering. Vanuit het oogpunt van de vrouw zijn in het synodale proces twee dingen het belangrijkst: in verbinding staan met de “basis”, de basis, de elementaire behoeften van gewone mensen, en tegelijkertijd “onze expertise en werk bijdragen samen met alle andere delen van de kerk”….Overigens waren het na de grote Romeinse hervormingsvergadering van de jaren zestig de vrouwen die als eersten de resultaten van het concilie ‘omarmden’.
Kerk is ontmoeting
Volgens de Nederlandse hoogleraar Myriam Wijlens is er sinds de jaren 60 een nieuw begrip van kerk-zijn ontstaan. “We hebben niet langer het beeld van de kerk van bovenaf – Jezus, Petrus, de bisschoppen, de priesters en dan de gelovigen, maar de kerk is een ontmoeting tussen God en zijn kinderen”. Wijlens die in Erfurt (D) kerkelijk recht doceert, is onlangs door de paus aangesteld als synodeconsultor. “Je moet elkaar dus benaderen, want in je eentje geloof je niet, en er is een kans voor vrouwen om hoofdrolspelers te zijn door getuige te zijn van wat ze geloven. Dat is een uniek perspectief.”
Vrouwen denken aan nieuwe leiderschapsstijl
Vrouwen zijn zelfs een “drijvende kracht achter de synode”, zegt Beatrice Fay, een religieuze vrouw uit Senegal en lerares in Burkina Faso en lid van de theologiecommissie van de synode. Dat de kerk vandaag meer dan ooit naar vrouwen moet luisteren, voelt ze “in Afrika heel sterk”. Haar zorg is om de succesverhalen van synodale ervaringen in Afrika naar de Wereldsynode te brengen. Vrouwen “in synodaliteit” denken na over de diversiteit aan charisma’s, ze denken na over een nieuwe leiderschapsstijl en hebben het idee van de “omgekeerde piramide. Natuurlijk denken ze ook aan controversiële zaken zoals vrouwen en het gewijde ambt, ook al roept dat veel vragen op”.
(bron: Vatican News)
beeld: Vatican News