door Stijn Fens in het dagblad Trouw
Het was alsof het ingestorte flatgebouw als gigantische moeder het kind had gebaard. Maandagmiddag haalde een reddingswerker in het Syrische stadje Jindires een net geboren baby vanonder het puin vandaan. Het meisje zat nog met de navelstreng vast aan haar echte moeder, maar die was dood. De moeder heet Afraa Abu Hadiya en moet van haar dochter bevallen zijn terwijl ze onder het puin lag. Haar lichaam en dat van de vader, vier broers en zussen en een tante werden gevonden onder het ingestorte gebouw dat vier verdiepingen telde.
Het meisje werd naar het ziekenhuis gebracht, waar ze in een couveuse werd gelegd. Haar lichaamstemperatuur was nog maar 35 graden. Haar voorhoofd en vingers waren blauw van de kou. Ze bleek daarnaast een kneuzing in de rug te hebben, maar haar toestand was voor de rest stabiel. Volgens de artsen moet ze vier uur onder het puin van het gebouw gelegen hebben.
Hoe gaan ze haar noemen?
Ik kan er niks aan doen, maar ik zie haar nu al een paar dagen liggen, in het donker, naast haar moeder of misschien wel boven op haar buik als een te vroege piëta. Je zou er zachtjes van gaan huilen. In plaats van haar blije vader, stond nu de praktisch de hele wereld bij haar wieg. Zo gaat dat bij grote rampen.
Wat voor toekomst wacht de baby van het puin na zo’n verwoestende start? En, hoe gaan ze haar noemen? Een vernoeming naar haar moeder ligt voor de hand.
Lees de volledige column in Trouw
Trouw-redacteur Stijn Fens volgt de katholieke kerk al decennia op de voet en schrijft columns over het geloof en zijn persoonlijk leven. Lees ze hier terug.
beeld: yahoo.com