ANALYSE
Een maand lang hebben 365 bisschoppen en niet-bisschoppen in Rome gesproken over de uitdagingen waar de Rooms-Katholieke Kerk voor staat. En over mogelijke oplossingen. Maar niemand weet nog wat over een jaar de uitkomst zal zijn. En dat is ook precies de bedoeling. Want de synode lijkt op een boom. En op een bus.
door Hendro Munsterman in het Nederlands Dagblad
ROME
De Lage Landen waren tijdens de bisschoppenconferentie in Rome door twee hulpbisschoppen vertegenwoordigd. Opvallend was dat beiden beelden gebruikten om te beschrijven wat zij hadden ervaren. Het gebruik van beelden en metaforen wijst er vaak op dat wat gezegd wil worden moeilijk in woorden te vangen is. Precies daarom worden in het Nieuwe Testament en in de theologie van de eerste eeuwen van het christendom vooral beelden gebruikt om over de kerk te spreken.
De kerk is namelijk een werkelijkheid die ongrijpbaar blijft omdat door de heilige Geest ook God daarin actief is. Menselijk denken en spreken zullen nooit in staat zijn om dat volledig uit te zeggen.
Daarom gebruikt de apostel Paulus beelden als ‘Lichaam van Christus’ en ‘Tempel van de Heilige Geest’. Daarom gebruiken de kerkvaders beelden als ‘moeder’ (‘niemand kan God als Vader hebben als hij de kerk niet als moeder heeft’; Cyprianus van Carthago), ‘maan’ (de kerk weerspiegelt het licht van Christus zoals de maan het licht van de zon weerspiegelt), ‘schip’ (vanwege het onderweg zijn, soms onzeker in woelige wateren).
versnellingspook
Dankzij deze poëtische taal konden wezenlijke dingen over de kerk gezegd worden die in juridische of empirische taal lastig te verwoorden waren. Juist als je om woorden verlegen zit, reikt de menselijke geest je woorden aan die dieper steken.
Lees het volledige artikel in het Nederlands Dagblad
beeld: Vatican Media, synodedeelnemers