Het celibaat is een belemmering |
Vanuit het standpunt van priesters zijn het celibaat en het celibaat belangrijke obstakels voor de beslissing om priester te worden in Duitsland. Dit blijkt uit het onderzoek ‘Wie wordt priester’ van de Duitse Bisschoppenconferentie.
Er wordt gezegd dat de sociale omgeving waaruit nieuwe priesters doorgaans komen tamelijk uniform is. Deze omgeving verdwijnt echter steeds meer.
Het onderzoek werd uitgevoerd door het Bochum Centrum voor Toegepast Pastoraal Onderzoek (zap) in opdracht van de Bisschoppenconferentie. 2.515 personen werden uitgenodigd voor het onderzoek, waaronder alle 847 priesters die tussen 2010 en 2021 werden gewijd, evenals alle 1.668 mannen die het seminarie in deze periode verlieten. Tussen oktober 2021 en februari 2022 namen 153 gewijde priesters en 18 schoolverlaters deel aan de online enquête.
Beperk de discussie niet tot het celibaat
Ongeveer 73 procent van de ondervraagden is van mening dat het celibaat jonge mannen ervan weerhoudt naar het seminarie te gaan. Bijna evenveel mensen (72,4 procent) noemden ook het gebrek aan acceptatie van het celibaat in de samenleving als een relevant obstakel. Toen hem werd gevraagd naar de rol die het celibaat in hun eigen leven speelt, was bijna 39 procent het ermee eens dat het tijd kost om dit te vervullen. Ruim 21 procent ziet het als een uitdaging, maar wel één die ze graag willen volhouden. Ongeveer 17 procent geeft aan het zonder problemen te kunnen vervullen, maar 6,5 procent vindt het niet relevant en houden zich er niet aan..
Zonder het celibaat zouden er niet automatisch meer priesters zijn
De vice-voorzitter van de bisschoppenconferentie, bisschop Michael Gerber, waarschuwde er echter voor om de discussie over het priesterschap te beperken tot het celibaat. “De vergelijking: het celibaat daalt en het aantal kandidaten voor het priesterschap neemt toe, werkt niet”, legde de bisschop van Fulda uit. De gelijktijdige achteruitgang in andere pastorale bedieningen en in de protestantse kerk toonde aan dat ook andere factoren een rol speelden.
Uit het onderzoek blijkt ook dat de sociale omgeving waaruit toekomstige priesters worden gerekruteerd in Duitsland zeer uniform is. Bijna 85 procent zei uit de midden- of hogere middenklasse te komen. Het arbeidersmilieu is vertegenwoordigd met 6,2 procent en ligt ruim onder het gemiddelde voor de Duitse samenleving van 21,5 procent. Slechts 0,7 procent van de priesters zegt uit de lagere sociale klasse te komen. Bovendien zijn dit vaak conservatieve en grote gezinnen.
Zielzorger, maar geen baas
Het hoofd van de zap, Matthias Sellmann, waarschuwde dat dit milieu, gezien de demografische ontwikkeling in Duitsland, aanzienlijk kleiner zou worden. Het klimaat waarin priesterroepingen kunnen worden verwacht, droogt op.
Sellmann ziet “een sterke noodzaak om de koers te veranderen in het roepingenpastoraat en de priesteropleiding.” Vooral jonge priesters richten zich meer op de ontwikkeling van hun persoonlijke spiritualiteit, terwijl de hen toebedeelde leiderschapspositie in steeds grotere gemeenschappen een aanzienlijk kleinere rol speelt. “Veel mensen willen zielzorger zijn, maar ze willen geen baas zijn en zeker geen manager.” De theoloog waarschuwde dat als gevolg daarvan priesters in de gemeenschappen steeds meer ‘in de openbaarheid werden gebracht’. Tot nu toe is er te weinig bewijs dat er gewerkt wordt aan een nieuw beeld van de priester.
bron: domradio/vatican.va
beeld: https://parochiegabriel.nl/didam