Overal is regen regen…
De week begint pas. Het is maandag kwart voor negen en ik roer nu al zo neerslachtig in m’n thee… Maar ik zal sterk zijn: kijk, daarbuiten schijnt de regen! En aan het venster piept de vleermuis vrolijk mee!
De dichter Lévi Weemoedt (1948) schreef dit in 1977.
Morgen is het ook een maandag, de eerste dag van het nieuwe jaar en het is nat. Kort geleden schreef hij nog eens over de regen:
Het regent en ik
ben alleen
Trouwens, gisteren
ook al.
Toen de zon
nog scheen
Toen de zon nog scheen?! Dat kan ik me nauwelijks herinneren. In mijn beleving – maar ik overdrijf – heb ik sinds Sinterklaas nauwelijks nog zon gezien. Oké, achter de wolken schijnt ’ie, maar daar kun je niet doorheen kijken. Grijs is al wekenlang de dominante kleur, in meer dan vijftig tinten.
Er zijn tal van (wetenschappelijke) studies en onderzoeken gedaan om te achterhalen of het weer invloed heeft op het humeur van de mens. Maar dat levert geen algemeen beeld op: er zijn mensen die blij worden als de zon schijnt, maar anderen hebben een hekel aan de zon, of kunnen het zonlicht moeilijk verdragen. En je hebt mensen die neerslachtig, somber of zelfs depri worden door aanhoudende regen en grijze luchten. Ik kan er zo af en toe licht chagrijnig van worden.
Maar je moet niet (vooral en altijd) aan jezelf denken. Regen is gewoon onontbeerlijk voor heel veel; voor de natuur, voor de boeren, voor de handel in regenkleding en paraplu’s.
Niet alleen in Rome, maar in tal van grote steden ‘toveren’ straatverkopers al bij de eerste druppels van een regenbui handenvol kleine paraplu’s uit hun tassen, waaruit ze kort tevoren nog zonnebrillen haalden.
Kinderregenkleding is vertederend en de meeste kinderen zelf zijn er trots op: hun regencape-jes, die mini-pluutjes en natuurlijk de laarsjes. In dat heerlijke liedje van Annie M.G.Schmidt (1911-1996) is Dikkertje Dap al ’s morgens vroeg, om kwart over zeven, in Artis.
Om de giraf een klontje te geven.
En hij vertelt heel trots: ‘Dag giraf, weet je wat ik heb gekregen? Rode laarsjes voor de regen!’.
Oké, het is de laatste tijd erg nat, maar ik moet daar niet over zeiken, dat doet het buiten al genoeg.
Regen regen
allerwegen
rechte stralen
water water
langs de muren
langs de palen
vallen vallen
langs de bomen
natte auto’s
gaan en komen
loodrecht op de
druppelzegen
overal is regen regen
(Jan Hanlo 1912-1969).
Komen we in het nieuwe jaar van de regen in de drup?, wat betreft de politiek, bedoel ik dan. Wat worden de prioriteiten van het nieuwe kabinet dat hoe, en met wie dan ook, een ongekend rechtse signatuur zal dragen.
We dreigen een land te worden waar meer angst dan hoop leeft.
Wilders is niet de enige populist die garen spint bij het zaaien van verwarring en verdeeldheid: de complexe samenleving verkleinen tot maar één probleem, bijvoorbeeld de onstuitbare instroom van vluchtelingen en illegalen.
Wilders straks in het Torentje? Het doet me vaag denken aan de boze heks in haar peperkoekenhuisje.
Ik droom het nieuwe jaar in, maar de beste manier om die dromen waar te maken, las ik onlangs, is door wakker te worden…
beeld: https://wired-de