Jan-Willem Wits schreef een column in het Nederlands Dagblad die de moeite van het lezen en overdenken waard is.
De Tweede Kamer is eraan begonnen; waar blijven de kerken met hun evaluatie van de coronatijd?
Vorige maand begon de Tweede Kamer met een klus waar niemand nog op zit te wachten: de evaluatie van het coronabeleid. In maart 2022 kwam een einde aan de grootste crisis sinds de Tweede Wereldoorlog. Voor de meeste mensen lijkt het wel een eeuwigheid geleden.
Een van de laatste maatregelen die de regering nam, was de instelling van het comité ‘Stilstaan bij corona’. Er schijnt een expositie door het land te zijn getrokken, maar van een nationale herdenking is het nooit gekomen. Corona was een deur die we stilletjes dicht hebben getrokken om er niet meer over na te hoeven denken.
Ook binnen de kerken lijkt er weinig behoefte om terug te blikken. Het Interkerkelijk Contact in Overheidszaken (CIO), dat de regie voerde over het kerkelijke coronabeleid en als gesprekspartner met de overheid optrad, zegt desgevraagd dat er een meer praktische interne evaluatie heeft plaatsgevonden, waaraan verder geen ruchtbaarheid is gegeven.
De livestream lijkt de meest opvallende erfenis van corona. Maar er is iets veel ingrijpenders gebeurd.
In augustus 2020 verscheen het boekje Kerk in tijden van corona, met beschouwingen van kerkleiders en theologen, maar toen moest de zwaarste periode nog komen. En verder lijkt het vooral stil te zijn gebleven.
Lees de volledige column in het Nederlands Dagblad
°