Een legeraalmoezenier in gebed
Wij die met eigen ogen de aarde zien verscheurd
maar blind en onmeedogend ontkennen wat gebeurt.
De oorlog is geboden, de vrede mag niet zijn.
Dat mensen mensen doden,
en wij die mensen zijn.
Wij die nog mogen leven, van hoop en vrees vervuld,
Aan machten prijs gegeven, aan meer dan eigen schuld
Wij, die God weet hoe verder, tot hiertoe zijn gespaard,
dat wij toch nooit erkennen
het recht van vuur en zwaard.
Dat wij toch niet vergeten waartoe wij zijn gemaakt,
dat diep in ons geweten opnieuw het licht ontwaakt.
Dat in ons wordt herschapen de geest die overleeft.
Dat onze lieve aarde
nog kans op redding heeft.
Huub Oosterhuis
https://mijnbuurtje.imgix.net