Een regen van rode rozen

Dit wonder vindt elk jaar met Pinksteren plaats in het Romeinse Pantheon. Dan, aan het einde van de mis, dansen duizenden bloemblaadjes door de lucht en vallen op de overvolle menigte terwijl het koor de traditionele Pinksterhymne van de Katholieke Kerk zingt: “Veni creator spiritus… kom, Heilige Geest.” De dienst wordt nu als een trekpleister beschouwd – zelfs voor bezoekers die niet voor vroomheid komen.

Lang vergeten, een Zuid-Italiaanse priester bracht de gewoonte nieuw leven in: Don Antonio Tedesco, destijds directeur van het Duitse Pilgrimcentrum in Rome en een talent voor producties. Op zijn initiatief vindt al twintig jaar opnieuw het bloemenwonder plaats. De wortels gaan echter terug tot de vroege geschiedenis van de kerk, legt Daniele Micheletti, aartspriester van het Pantheon, uit.

“Het is een traditie uit de eerste eeuwen van de kerk”, zegt Micheletti. “De bloemen werden gegooid bij de neerdaling van de Heilige Geest. De paus nam deel aan de dienst en kondigde de datum van Pasen volgend jaar aan.” Maar de priester legt nogal prozaïsch uit waarom vooral het Pantheon deze bijzondere viering teweegbracht: “Het was een van de bekende hoofdkerken in de stad, en het is de enige met een opening in het dak.”

Oog naar de hemel

Het ronde gat is als het ware een uniek architectonisch kenmerk van Rome, dat niet arm is aan kerken. De oude bouwers ontwierpen het Pantheon als een ruimtelijke bol: een cirkel aan de binnenkant met een diameter van zo’n 43 meter, met daarboven een koepel van dezelfde hoogte. Aan de top opent zich de zogenaamde Opaion, bijna negen meter breed, de enige lichtbron boven een perfecte ruimte, met een oog naar de hemel.

Wat onder keizer Hadrianus (117-138) ter ere van de goden van Rome werd geschapen, werd door paus Bonifatius IV (608-615) gewijd aan de God van de christenen. Het respect voor de bouwwerkzaamheden zorgde ervoor dat het gebouw onaangeroerd bleef, zodat het vandaag de dag wordt beschouwd als het best bewaarde gebouw uit de Romeinse oudheid. De ingenieurs ontwierpen de koepel met behulp van het cementgietproces; Hierdoor is het relatief stijf, zodat er – in tegenstelling tot een baksteenvorm – geen massieve landhoofden nodig zijn om de zijwaartse druk op te vangen. Het Pantheon rust letterlijk op zichzelf.

Bloemtongen of compacte wolk?

Dit betekent dat de brandweerlieden die op Pinksterochtend de hoge cirkel beklimmen, zich ook veilig kunnen voelen, gewapend met harnassen en beladen met zakken vol rozenblaadjes. De bloemen zijn jaar na jaar een geschenk uit het kleine stadje Giffoni Valle Piana, een flink eind ten zuiden van Napels. Don Micheletti weet ook niet hoeveel kilo het is.

Terwijl op de koepel de voorbereidingen voor het Pinksterwonder gaande zijn, verzamelen zich beneden de mensen. De dienst begint om 10.30 uur, maar “een uur eerder is er geen ruimte”, zegt de priester. Aan het einde, als de hymne klinkt en de verzamelde geestelijken naar buiten gaan, komt de brandweer tot zijn recht.

Een woordvoerster legt uit dat er bij toerbeurt vijf oproepkrachten zijn. Het hangt dus van hun gevoeligheid en vorm op de dag af of de Heilige Geest in fijne bloemtongen naar beneden druppelt of als een compacte wolk neerdaalt. Het bord verwijst naar de nieuwtestamentische lezing op de feestdag: Volgens deze tekst verschenen 50 dagen na Pasen “tongen als van vuur over de apostelen, die zich uitbreidden; één rustte op elk van hen”.

Het spektakel is bedoeld om ‘de werkelijkheid van het geloof fysiek tastbaar te maken’, zegt Micheletti – maar hij geeft toe dat hij daar als theoloog moeite mee heeft: een dergelijke visuele representatie kan de ‘werkelijkheid van de geest’ nauwelijks benaderen. Zowel gelovigen als toeristen genieten ervan. En als je Pinksteren in Rome mist, kun je op 5 augustus de Santa Maria Maggiore bezoeken: dan regent het witte bloemen ter herdenking van een sneeuwwonder dat leidde tot de oprichting van de basiliek.

Pantheon in het drukke centrum van Rome

Het Pantheon, gebouwd aan het begin van de 2e eeuw, wordt beschouwd als een van de best bewaarde gebouwen uit de Romeinse oudheid. Volgens de letterlijke betekenis van de naam is het opgedragen aan “alle goden”; maar het exacte doel ervan is onduidelijk. In 609 werd het Pantheon een Mariakerk, waardoor het van de ondergang werd gered. Alleen de bronzen platen van het dak van de vestibule werden in de 17e eeuw verwijderd.

Uitzicht op het Pantheon / © Phant (shutterstock)
Gezicht op het Pantheon/ © Phant ( shutterstock )

Het Pantheon staat ook bekend om de prominente kunstenaars en heersers die onder de koepel begraven liggen: zoals Raphael (1483-1520), Taddeo Zuccari (1529-1566), Annibale Carracci (1560-1609) en de koningen Vittorio Emanuele II (1820). -1878) en Umberto I (1844-1900).

Gelegen tussen Piazza Navona en de Via del Corso, bevindt het Pantheon zich nu in het drukke centrum van Rome. Het is het beste te bereiken vanaf Largo di Torre Argentina, dat wordt bediend door talrijke buslijnen. Van daaruit is het een paar stappen via de Via dei Cestari, bekend om zijn speciaalzaken voor administratieve kleding.Pinksteren

Voor christenen is Pinksteren het feest van de Heilige Geest en wordt het beschouwd als de geboorte van de kerk. Hiermee eindigen de 50 dagen van Pasen. Het woord Pinksteren is afgeleid van ‘Pinksteren’, de Griekse term voor ‘vijftig’. De Bijbel begrijpt de Heilige Geest als de creatieve kracht van al het leven. Volgens de leer van de kerk werd hij de wereld in gestuurd om de persoon, het woord en het werk van Jezus Christus levend te houden.

bron: domradio
beeld: https://www.ewtnvatican.com/

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *