Doen alsof iemand lucht is. Gebakken lucht verkopen. Lucht komt er in ons taalgebruik nogal eens bekaaid vanaf. Onterecht, vindt Paulien van Bohemen. ‘Lucht verbindt alles en iedereen met elkaar.’
Wij kregen thuis bijna nooit chips. ‘Chips is gebakken lucht’, zei mijn vader altijd als mijn broers en ik er om zeurden in de Albert Heijn. Hij ging echt niet betalen voor een megazak ribbelchips paprikasmaak. Het lijkt heel wat, maar de zak is voor de helft gevuld met lucht. Waardeloos, vond hij.
Arme lucht. Alsof het niks is. Lucht komt er vaak bekaaid vanaf in ons taalgebruik. Als iets uit de lucht is gegrepen, is er sprake van een verzinsel. Als je lucht bent voor iemand, dan hoef je niet te rekenen op diens belangstelling. En als je iemand hoort zeggen dat zijn buurman om een luchtje ging, dan wil dat zeggen dat hij dood is gegaan.
Verbonden door lucht
Toch moet er iets positiefs zijn aan lucht. Want ooit schiep God lucht. Veel lucht. Meer lucht dan land zelfs. Dat deed Hij om ons met elkaar in contact te brengen. In ons hoofd proberen we alles wat we zien te scheiden. Kijk, daar staat de boom, kijk daar is een mens, kijk daar is het huis. Maar wat we in ons hoofd los van elkaar zien, is in werkelijkheid verbonden door lucht. Lucht is de verbindende factor in de wereld. Via de lucht staat alles met elkaar in contact: de kastanjeboom met het huis. De ene mens met de andere mens.
We gebruiken liters inkt en honderd bomen voor fantastische plannen die moeten leiden tot meer verbinding tussen bevolkingsgroepen. Terwijl we kosteloos met elkaar in verbinding staan door de lucht. God heeft dat mooi geregeld tijdens zijn scheppingswerkzaamheden. Hij fabriceerde een wereld waarin iedereen en alles met elkaar in verbinding staat. Daar hebben we geen dure communicatieprofessionals voor nodig.
Van de lucht kun je niet leven, dat is waar. Dus koop je beter iets anders dan een zak gebakken lucht. Maar dankzij lucht kunnen we wel samenleven. Goddank!
Bron:de bezieling.nl